CZŁOWIEK, KTÓRY ZABIŁ DON KICHOTA(recenzja filmu)

Tobe jest wrażliwym młodym człowiekiem, który u progu życia wierzy w ludzi i w system tego świata i to on zaraża Angelikę odstępstwem od normalności, zaraża odejściem od wiecznego porządku świata mieszkańców wioski Angeliki, gubiąc ich i przynosząc zniszczenie temu co dobre i normalne. Sam jednak będąc na usługach sił zła popada w niesamowite problemy i powoli dostrzega prawdziwy sens życia, lecz nie umie go odradzać w ludziach, a staje się samotnym jeźdźcem - Don Kichotem, który na własną rękę, nie rozumiany przez nikogo rozpoczyna naprawę ludzkości jej tak bardzo fałszywego już porządku istnienia.

Don Kichot. Czasem wierzymy, że możemy zbawić świat i czasem tacy ludzie nie są nawet gotowi przyjąć pomocy szczerej od innych, a w swoim błądzeniu po ludzkim świecie, walką z nim, dają się jednak fałszowi i myślą, że trafili już na eldorado człowieczeństwa, a tymczasem, ci którzy niby podali im niby ręce są największą zarazą ludzkości, sprytnie kamuflującą się na przykład pod maską filantropi. Don Kichotów Bóg stworzył wcześniej nim stworzył aniołów, bo wiedział, że aniołowie go zdradzą i staną się ciemnością dzieła stworzenia i ludzkości, a Don Kichotowie będą przywracali równowagę. Czasem też Don Kichoci umierają, więc na ich miejsce przychodzą następni i jakoś da się jeszcze żyć na tym świecie i z tymi ludźmi.

Rosjanin, czyli współczesny prawie prawdziwy władca ludzkości, znaczy jakiś szemrany biznesmen, który myśli, że to pieniądz jest Bogiem, a przez jego posiadanie on jest władcą życia i śmierci innych, zdaje mu się, że za pieniądze może człowieka upodlić, może kupić złoty zamek i pomalować go na fioletowo, kościół zamienić w cyrk i kabaret.

Producent, a więc człowiek, który jest wrażliwy i czuje piękno, ale składa je na ołtarzu pieniądza i władzy, więc przymknie oczy na podłości finansjery, odwróci się od sadyzmu bankierów i ich totumfackich i przy nich, przez nich, z nimi będzie uczestniczył w Babilonie i sowitym kulcie złotego Cielca, nic mu, że człowiek humanistyczny musi zejść do podziemia, a zastępuje go orgia Sodomy i Gomory.

Cygan - ten, który lawiruje z wdziękiem i znajdzie się wszędzie, jest trochę błaznem, trochę łotrzykiem, trochę bawidamkiem, jak trzeba to służącym lub bardem, ale gdzieś zachowuje kociość swoich ścieżek i w sumie drwi sobie z tego tygla, w którym miksuje się ludzkość pochłonięta swoją chciwością i próżnością.

Gdzieś tam przewija się codzienny człowiek, który robi swoje i otwiera gębę i szeroko oczy, widząc co wyprawiają ludzie zaprzęgnięci w świat "Rosjanina", co dzieje się gdy wodzę piękna i dobra dać w dłonie chama. Gdzieś tam z tyłu została ta wioska nazywana złośliwie przez siły diabelskie średniowiecze, w której w gospodzie spokojnie o świecie rozmawiają pijąc piwo lub wino krawiec, proboszcz, może rolnik, do której nie zachodzą absolutnie kobiety. Tak, bo w Hiszpanii jest trochę inaczej, księża nie zawarowują się w opasłych plebaniach i nie stronią od parafian, są po prostu jednymi z nich. Przede wszystkim są ludźmi z ludźmi.

W finałowej scenie płonie ogromny stos z figurką Matki Boskiej, a więc na naszych oczach dokonuje się lincz na chrześcijaństwie przez złotocielczą współczesność człowieka, który nie chce już być kobietą i mężczyzną, ale chce być wciąż nienasyceniem w hedonizmie, aberracjach i nic, że finalnie są okrucieństwem na bazie sadyzmu. W ruinach starego świata, starych kultur czają już się przyszli prawdziwi tryumfatorzy wyścigu do władzy nad człowiekiem, a więc dzicy islamiści, którzy bestialskim terrorem zbudują kolejne wrota piekieł.

Tery Gilliam, wielki członek przewielkiej trupy "Latający Cyrk Monthy Pythona" po raz kolejny w rewelacyjnej formie twórczej, stworzył fresk o współczesnej ludzkości piękny i z naprawdę wielkim rozmachem. Ukazał wciąż ścierające siędobro i zło w człowieku i, że zło bierze górę obecnie, ale na szczęście są Don Kichoci, którzy przez swoje szaleństwo sprawią, że gdzieś tam na obrzeżach może kwitnąć normalność: kobieta, mężczyzna, ich związek, czyli małżeństwo, że człowiek może być jeszcze mężem i żoną, że są wioski, gdzie jest kościół i tylko kościół, jest ksiądz, tawerna, cnotliwa paanienka, pracowity kawaler, ojciec martwiący się o dzieci, szewc, kowal, a dzień zaczyna się i noc biciem kościelnych dzwonów.

Wielki to fil, prawdziwe arcydzieło, przewspaniale zagrane przez gwiazdy europejskiego kina i jeszcze ta cudowna muzyka ilustrująca akcję tego ogromnego widowiska, które dzieje się, zresztą jakże by inaczej w Hiszpanii, a twórcy dziękując za gościnę Hiszpanom, to pokazali ten kraj po prostu jako miejsce cudowne, wręcz raj, który stworzyła natura i ludzka ręka. Wielkim wielkim zaprawdę powiadam wam dobrem jest Latający Cyrk Monthy Pythona, więc zapraszamy serdecznie do namiotu, w którym klaunują i zwierzętami są tylko ludzie.

Oczywiście ten film, to salwy śmiechu widowni, wywołane jedynym monthypythonowskim poczuciem humoru.

CZŁOWIEK< KTÓRY ZABIŁ DON KICHOTA

Reżyseria: Tery Gilliam

Scenariusz: Tery Gilliam, Tony Grissoni.

Gatunek: Komediodramat przygodowy

Produkcja: Belgia, Francja, Hiszpania,Portugalia, Wielka Brytania.

Grają: Adam Drywer, Jonathan Pryce, Stellan Skarsgard, Olga Kurylenko, Joana Ribeiro, Oscar Jaenada, Jason Watkins, Sergi Lopez,...