"Lecz żona Lota obejrzała się za siebie i stała się słupem soli" Czyli lecz żona Lota obejrzała się za siebie, gdy śmiertelne konsekwencje ponosili mieszkańcy miast - państw Sodomy i Gomory. I stała się żona Lota, wiecznym symbolem ponoszonych śmiertelnych konsekwencji, ze zmienionym rodzajem informacji jej, na inny rodzaj informacji. Czyli żona Lota, wiecznym symbolem, tych którzy powrócili do źródła falowych nośników fonii i wizji czynów ich. I tych, którzy pochwalają i zezwalają na powrót do źródła falowych [...]

-Pani!

Męski głos rozlega się po okolicy.

-Nucego!

-Janek JJiiee!

-JJiiee-Odpowiada kobieta

-A co robi? - Męski głos.

-Dyć mówi ze JJiiee.

(Luźne tłumaczenie z polskiego na nasze)

Przychodzi do Janka kolega. Pani! Krzyczy. Janek mieszka na pierwszym piętrze. Matka Janka wychodzi na balkon i subtelnie zapytuje: SŁUCHAM? Posiada przy sobie gen dysleksji, jak też inne dolegliwości. Jako nie najświetniejsza mówczyni, kwiecistej górnolotnej wymowy, wyszarpała jednak to słowo.

-Janek jest? Chce się dowiedzieć [...]

"Schroń się tam szybko, bo nie mogę nic uczynić, dopóki tam nie wejdziesz !" Czyli Lot z rodziną mają ocalić życie, chroniąc się szybko, w tym małym mieście - państwie. Bo Lot i rodzina jego mają być świadomi, że śmiertelnych konsekwencji nie poniosą mieszkańcy miast - państw Sodomy i Gomory. Dopóki Lot i rodzina jego, nie schronią się w tym małym mieście - państwie. By śmiertelnych konsekwencji nie ponieśli razem z mieszkańcami miast - państw Sodomy i Gomory "Dlatego to miasto nazywa się Soar" Czyli dlatego to [...]

Po wyjściu z placówki od razu skierowałam się na peron.pociąg miałam o 6.04. Dziś na szczęście przyjechał punktualnie. Wczoraj natomiast spóźnił się o pół godziny, ponadto zgubiłam się po drodze do szkoły, mimo, że droga nie była skomplikowana, a więc gdy do niej dotarłam, a apel trwał już w najlepsze, postanowiłam, że oszczędzę sobie wkraczanie w półsłówko naszego dyrektora.

Dziś byłam bardziej przystosowana do drogi ku szkole. Pod klasą byłam jako szósta. Była tam na oko klasowa elita. Trzech [...]

Pamietam, jak w dłoniach trzymała moją twarz  całując w czoło. Jej pergaminowa skóra na moich włosach. Gładziła je. Zgarbiona, snująca opowiadania, śpiewająca kołysanki...
Zachłannie wdychałam różne zapachy które mnie wówczas otaczały : świeżego, prosto od krowy mleka, ciepłych drożdżowych bułeczek, chrustu spod pieca. A ten ogień, wesoło trzaskający spod fajerek, po kolejno dołożonej porcji przez nią drzewa. Delektowałam się tym, że jest przy mnie...
Ciężko znaleźć słowa by opisać kim dla mnie [...]

"ty papierowa łódka
a stąd
daleko port jak na złość "
HAPPYSED

Długo milczał telefon, zanim odłożyła słuchawkę. Grochowymi kroplami z oczu toczyły się łzy. Gdyby chociaż spadł deszcz, wyszłaby porządnie się wypłakać. Nikt by nie zauważył. Nic nie zrozumiała z rozmowy, dźwięczało jej tylko 'przykro mi'...
Pamiętała, jak wciąż jej powtarzał, że świat potrzebuje wrażliwości, piękna i skromności. Taka też i była. Nigdy nie wychodziła przed szereg, jak pocałunek, to tylko ukradkiem. Wiedziała, że wkrótce zajmie miejsce w pierwszym rzędzie, problemem był tylko dobór sukienki: skrząca  biel, czy kruczoczarna głębia.
'I że cię nie opuszczę aż do śmierci'. Jeszcze niewypowiedziane, a tak stały się jej bliskie.

Sylwia Pryga

Obudziły mnie pierwsze promienie słońca. Śnieg, który zawitał do nas przedwcześnie, bo na końcu sierpnia, zalśnił nietknięty przez żadne stworzenie, sprawiając, że krajobraz za oknem wydawał się jeszcze jaśniejszy, niczym wyrwany z baśni. W bezruchu wpatrywałam się w jeszcze doświetlaną latarniami ulicę, zastanawiając się, co bym teraz robiła, gdyby mama jeszcze żyła. Nie wiem, ciężko mi powiedzieć. Od siedmiu lat przeżywam jej utratę na nowo. I dałabym wszystko, aby mogła tu wrócić i pośmiać się ze [...]

Dla osoby nieśmiałej lub by pewniej powiedzieć - pozbawionej pewności siebie, z zaburzeniem w sferze poczucia własnej wartości, która nosi ze sobą bardzo widoczne ślady kompleksów, a lepiej je nazwać - ich znamiona nakreślone ostrym paznokciem na wewnętrznej skórze, na cienkiej powłoce, która teraz jest bardziej pełnym blizn płótnem walki o przetrwanie.

Poświęcić ciało bólowi w trakcie pisania zdaje się nierozerwalnym wejściem w przeżycie. Skurcz żołądka w trakcie pisania, migotanie serca, potliwość, mokre [...]

"A Lot rzekł do nich: Nie Panie ! "Czyli a Lota: słowa, dźwięki, wibracje - nośniki informacji były mową słów, negacji z uzasadnieniem do posłańca Boga Wszechmogącego "Oto sługa twój znalazł przychylność w oczach twoich i okazałeś wielką łaskę wobec mnie, zachowując mnie przy życiu" Czyli oto Lot i jego rodzina są świadomi, że posłańcy Boga Wszechmogącego, nie mogą nic uczynić bez świadomości Lota i jego rodziny. Obdarowanych największym, niezasłużonym darem świadomości, ocalenia życia. Bo nie poniosą [...]

Nazajutrz, po powrocie z pracy zadzwoniłam do Filipa. Kobieta Zostaw-Go-W-Spokoju-Dziwko nie pozwoliła porozmawiać. Kilka moich prób dzwonienia zakończyła kobieta Przez-Ciebie-Zachorował-Mój-Syn. Potem już dałam sobie spokój. On też nie dzwonił. A ja nadal go kochałam. Tak bardzo potrzebowałam wtedy jego bliskości.
Chciałabym, żeby mnie tu w tym miejscu nie było, chciałabym wrócić do czasu, w którym wszystkie decyzje tylko z pozoru jeszcze nie zostały podjęte. Przez nikogo oprócz mnie samej. W tamtym czasie wydawały [...]

Hebanowa księżniczka na rumaku z grzywą utkaną konstelacją gwiazd zapłakała gorzko. Głuchą ciszę nieprzebytej galaktyki zmącił jej nagły szloch. Szukała już wszędzie, gdzie tylko było to możliwe - przemierzyła Drogę Mleczną i zajrzała do czarnej dziury. Nigdzie go nie było. Wokół tylko złowroga ciemność i przeszywający chłód.
- Kochany - zawołała zrozpaczona w otchłań. Odpowiedziała bezgłośna cisza. Księżniczka przymknęła powieki, gdy krople jej łez zamarzały na policzkach. Kosmyki włosów [...]