Opowiadania

Skrywane w sercu tajemnice psychopatów. Ból, powiesz. Trzyma w rękach moją postać. Jak kochanek. Nie poznał gniewu, ani sumienia. Dobro, wpisane w jego naturę staje się częścią mnie. Potęgowanie i zaokrąglanie.

Powietrze zbyt ciężkie dla ust. Podobnie jak tajemnice. Sekrety psychopatów skrywane w myślach. Coraz bliżej im do mnie. Całe życie o krok do zatracenia. Ciągłe poszukiwanie odmiennej drogi dla rzeczy, które pragną wyjść z mojego ciała, wydobyć się na powierzchnię.

Skrywane w sercu słowa i myśli. Nikt [...]

W tamtych czasach byli ludzie zagubieni. Wojna porozdzielała ludzi i rodziny. Matkom odebrała dzieci, a żonom mężów. Wiesz, że Żyd przed rozmową z innym człowiekiem, musiał poinformować rozmówcę, że jest on właśnie Żydem. To była taka wojenna wizytówka, a może po prostu napiętnowanie. Takie przedstawianie podwójne: siebie i swego pochodzenia.

Dziewczynka w czerwonym płaszczyku była znakiem tamtych czasów. Należała do ludzi, którzy się bali. Wiesz, jak dziecko odbierało tę wojnę? Dzieci się po prostu [...]

Czerwona zorza zachodzącego Słońca żegnała się z nami w ten ostatni dzień starego roku w sposób szczególny. Przez wielu została sfotografowana ognista łuna na zachodnim niebie. To Słońce tak zabawiało się chmurami. Czerwone plamy rzutowały się na płaszczyźnie nieba. Dla jednych był to zachwyt, a może też jedyna sposobność, by zerknąć w górę. Gdy już odłożyli swoje foto - kamery, zajęli się własnymi przyziemnymi sprawami. A Niebo się rozpierzchło. I stała się noc.

Dziś jest ta ostatnia noc starego roku. [...]

Martę poznałam jakiś czas temu. Od razu wydała mi się sympatyczną osobą. Trochę nieśmiała i spokojna. Ale ten, kto ją bliżej poznał, wiedział, jaka jest cudowna. Zamknięta w sobie, ale swym wnętrzem olśniewająca. Ilekroć ją widziałam, zawsze zajmowała się jedną czynnością - szukaniem czegoś w portfelu czy w torbie. Nigdy nie mogła niczego znaleźć. Gdy słyszało się odgłos spadających monet na podłogę, znaczyło to, że Marcie wyleciały pieniądze z portmonetki. Potem Marta odeszła. Widziałam ją parę [...]

Kilka chmur z owocami ułożonymi na nich jak półmisku, sunęło po niebie.
Nikt, zbyt leniwie ułożony na uszytej z trawy polanie, nie zwracał uwagi na rzeczy płynące po błękitnym, spokojnym i bezkresnym płótnie, którego urok wstaje się widoczny po zmierzchu. Gdy ktoś odpowiedzialny za czuwanie nad dniem i nocą wyłącza światło.

Udomowioną elektryczność kładzie do snu wraz z odgłosami dnia codziennego. Wtedy oddech każdej, śpiącej istoty miesza się z wiatrem. I z odgłosami w swoim brzuchu wbiega po gałęziach na [...]

Dnia 01.01.2020 roku o godzinie 06:59 , znaleziono zwłoki młodej dziewczyny. Leżała martwa na chodniku , przed blokiem , w którym mieszkała. Na ustach jej malował się delikatny uśmiech , wyglądała tak jakby niechcący upadła i nie chce jej się wstać. Jednak ciemne szeroko otwarte oczy bez wyrazu zaniepokoiły człowieka , który tamtędy przechodził.Natychmiast wezwał policję oraz pogotowie.Wszystko wskazywało na to , że została wypchnięta ze swojego własnego balkonu.Wskazywały na to wszystkie zauważone ślady , takie [...]

Szedł z wielkiego blokowiska na drugą stronę miasta do niemieckiego supermarketu. Właśnie wchodził schodami na kładkę na magistralą kolejową z zachodu na wschód kraju. Pod wpływem swojej sytuacji życiowej i tych wielu torów zaczął myśleć. Skąd przychodzimy? Nie. To jest dobre dla filozofów. Dokąd zmierzamy? Nie. Tym niech się zajmują kapłani i tym niech zajmują życie owieczkom. Jego interesowało to co jest pomiędzy, jak pomiędzy supermarketem i szuflandią była kładka nad torami. Wyciągnął aparat i zaczął [...]

- Potrzebował kogoś, w kim mógł się przejrzeć. Kto spowoduje, że poczuje się ważny. Kto podaruje mu czas, w którym będzie blisko, emocjonalnie i seksualnie. Tak naprawdę potrzebował tego samego, co Ty.

- Przecież wiesz, że nie mogłam wtedy ulec. Nie był na to czas, a kolejne wydarzenia tylko pokazały słuszność mojej decyzji.

Znał ten ton. Pełen strachu i niepewności. Jakby dziecko, które wczoraj puszczało latawca, dziś zasiadło przed sterami samolotu. Pozornie dojrzała, dorosła, a tyle w niej było lęków. [...]

Warszawa. To na pewno wschód Polski, z tym, że bardzo specyficzny, inny od tego znad granicy, czy tego w rejonie Beskidu Niskiego albo w Bieszczadach. W Warszawie byłem cztery razy, z czego połowa, to wyjazdy chciane. Pierwszy raz pojechałem do Warszawy na koncert zespołu Perfect, który odbył się na ówczesnym stadionie X lecia. Było to jakieś pożegnanie zespołu czy coś podobnego. Zdaje się, że Hołdys odchodził i na tamte czasy zespół nie mógł się bez niego obejść. W ten weekend odbywał się festiwal w Witebsku, że [...]

Na początku 2019 roku z internetu dowiedzieliśmy się, że w Cisnej w dniach 3-4 maja odbędzie się druga edycja rockowego festiwalu ZEW. Spontanicznie postanowiliśmy tam pojechać, tylko nie mogliśmy absolutnie znaleźć jakiejkolwiek kwatery i dopiero po interwencji administratorki Kształtów Słów Anny dostaliśmy się pod opiekę właściwych ludzi i załatwiono nam noclegi w Zatwarnicy - 50 kilometrów od Cisnej. Byliśmy wtedy zdeterminowani. Chcieliśmy wysłuchać przede wszystkim koncertów zespołów KSU i Lecha Janerki, [...]

Pasterka była piękna. Cudnej treści kazanie wygłosił ksiądz kanonik, a potem ustawili się w kolejce do przyjęcia komunii. Stary organista zaczął grać najpiękniejsze polskie kolędy i z wielką werwą śpiewał je, a wraz z nim czynili to wszyscy wierni, w liczbie wieluset gardeł. Stary ksiądz proboszcz kanonik sam komunikował ludzi, więc trwało to ponad czterdzieści minut, a w tym czasie organiście repertuaru kolęd nie zabrakło. Pasterka zakończyła się o w pół do trzeciej. Przeszczęśliwy, jakby na na skrzydłach [...]

Stoi babuszka w śniegu po kolana,
W dotkniętych czasem rękach małą lampkę ściska.
"Czego ty Babcia tu stoisz w tej niedoli ?toż to mróz dzisiaj swe szpony na gardle zaciska a Ty odziana marnie. Zdrowia Ci nie szkoda?
Babcia patrząc cały czas przed siebie rzekła :
widzisz chłopcze, serce matki tęsknotą wypełnione wie, że syn z wojenki lada dzień może wrócić.
Oświetlić mu powrót muszę, żeby nie tułał się w zamieci. Bo czymże moje czekanie na bieluchnym śniegu do jego poświęcenia i odwagi jest? A jeśli nie daj Boże dosięgnie go kula ognista i ukochane serce bić przestanie, wtedy światło moje wskaże mu drogę do samiuchnego Nieba.

Zabawne. Refleksje są czymś co przyrównałbym do fal. Nie metaforycznych, lecz fizycznych, morskich. Fal, które delikatnym muśnięciem pochłaniają kolejne centymetry piasku, zabierając w bezkresne połacie wody i glonów przeszłość. Nierzadko wzburzone, często płaskie i niczym nie zaskakujące. Taka ich rola. Czasem bywa jednak, że jedna myśl – o decyzjach chociażby przybiera postać fali, przybierającej na sile w każdej sekundzie, która może być destrukcyjna w swych skutkach. Piaszczyste fraktale wyrzeźbione przez czuły wiatr przestają istnieć, a spieniona breja pełna organicznych mas, śmieci i niepewności zajmuje ich miejsce. Jest to proces twórczy – kreacjonizm – pozostaje jedynie czekać, aż kolejny przypływ zabierze ze sobą resztki pozostawione przez przeszłość i przygotuje nowe płótno dla wiatru, który przecież w swej naturze poddany jest aktom twórczym.

Z podniesioną głową idą ludzie zniewoleni. W milczeniu spoglądają na siebie. Dotykają się wzrokiem. Tak, to ten dzień. Dzień wyjątkowy. Spadł świeży śnieg, widać gwiazdy na niebie. Gwiazdy, które migają i cieszą się wolnością. Zazdrosnym okiem spoglądają na nie ludzie zniewoleni. Idąc tak dają sobie do zrozumienia, że to właśnie ten dzień. Dzień, który jest umiejscowiony w pewnej przestrzeni, do której zło nie ma prawa wkroczyć i sprofanować tej świętości. Idą więc ludzie zniewoleni w swych chodakach i [...]

Rośnie brzoza na terenie szkoły. W zasadzie to przed budynkiem. Wita codziennie i żegna dzieci uczęszczające do szkoły. Macha pogodnie swymi listkami. Gdy zima, nie ma czym machać, ale wytrwale kibicuje dzieciakom - "Na pewno napiszesz dobrze ten sprawdzian!" Gdy uczniowie są w klasie, puka swymi gałęźmi w okno, aby pocieszyć na nielubianej matematyce. W końcu drzewa są świadkami wszystkiego, bo widzą tyle, stoją w miejscu i obserwują. Jak trzeba delikatnym drgnięciem listka zareagują. Poszeleszczą, poszumią i się na nas [...]