Na wstępie przywitała mnie strefa komercji – parkingi, bary z „szybkim żarciem”, sklepy z pamiątkami, lodziarnia, czy stanowisko dystrybucji grochówki, magazynowanej w charakterystycznej wojskowej przyczepce. Ruch ludzki nazwałbym umiarkowanym, choć, jak na to miejsce, był prawdopodobnie spory. Sądząc po rejestracjach, przebywali tu turyści głównie z Polski, Niemiec i Czech, ale słychać było także język angielski. Znudzeni, umęczeni upałem ochroniarze, obuci w ciężkie kamasze, odziani w czarne, pompujące uniformy, [...]

"I wyruszył stamtąd do Beer - Szeby" Czyli i wyruszył Izaak od studni - Rechowot, o którą nie było już żadnego sporu z grupą społeczną potomków Chama, do Beer - Szeby - źródło wody ograniczone przestrzenią, Szeby - przymierza Abrahama, który wypełniał wolę Boga Wszechmogącego, z Abimelechem - przeklętym, nieświadomym potomkiem Chama, którego służba przemocą zajęła studnię Abrahama, którą wykopał w sześć dni, a siódmego dnia odpoczął (Rdz.21,22-32) Analogicznie do dziejów sześciu dni stwarzania przez Boga [...]

Zapewne Marianna znowu stała za firanką i skręcało ją z ciekawości. Tyle rzeczy się wydarzyło, a ona była obok, a nie jak zwykle w epicentrum wydarzeń. Murka odkrywała tajemnice ogrodu, w końcu to jej posiadłość. Ja na tarasie piłem aromatyczną, mocną kawę i upajałem się szczęściem. Pojutrze zakończę pewien etap mojego życia i będę wolny.
— Don't worry, be happy now — zanuciłem pod nosem.
Z błogostanu wyrwał mnie dźwięk telefonu.
— Witam panie Tomaszu, nie przeszkadzam?
— Ależ panie Antoni, cóż za [...]

"Potem wykopali inną studnię i też spierali się o nią: dlatego nazwał ją Sytna (Zwada)" Czyli potem słudzy Izaaka wykopali w innym miejscu, inną studnię i też spierali się o nią: grupa społeczna potomków Chama, z grupą społeczną Izaaka o jego studnię - niewyczerpane źródło wody świadomości, życia wiecznego, które należy do grupy społecznej Izaaka, syna Abrahama, w którym swoją wolę wypełniał Wszechmogący Bóg. Dlatego nazwał Izaak swoją studnię - Zwada, bo będzie miejscem spierania się grupy społecznej [...]

Ładne rzeczy.
Napiszę ładne rzeczy.
Postawię kwiatki na stole.
Zamówię słońce na teraz.
Obrus będzie uprany.
A ja naćpany, naćpany
stanę na krześle, na krześle stanę.
Bo przecież nie będę leżał.
Wyjmę szablę z mojej wyobraźni.
Będę nią wycinał
rzeczywistość [...]

Stałem na linii brzegowej, gdzie wezbrane, spienione fale wgryzały się z pluskiem w plażowy piasek. Uważnie obserwowałem gwałtowność tej erozji. Monotonny przypływ i odpływ za każdym razem porywał mnóstwo drobnych kamyczków. Wiatr dął żwawo ku wybrzeżu, łagodząc upał, napędzając fale. Wysychałem jak świeże pranie. Przejrzysta woda obmywała mi stopy, brodzące w miękkim podłożu, przesianym niczym mąka. Koncentrowałem się dogłębnie na tej drobnej, zmysłowej pieszczocie i wypełniłem nią umysł. Patrzyłem w [...]

"Odszedł więc stamtąd Izaak i rozbił namioty w dolinie Geraru, i zamieszkał tam" Czyli odszedł więc Izaak od przeklętych potomków Chama z miasta - państwa Geraru i rozbił namioty w dolinie Geraru i zamieszkał w dolinie Geraru "Izaak odkopał studnię, wykopane w czasach Abrahama, ojca jego, które Filistyni zasypali po śmierci Abrahama," Czyli Izaak odkopał studnie - niewyczerpane źródło wody świadomości wykopane w czasach Abrahama, ojca Izaaka, które Filistyni zasypali po śmierci Abrahama. By zakryć studnie - [...]

2 lata później. Naprzeciwko domu Dureckich jacyś mężczyźni postawili przed jednym z bloków 4 -piętrowych wysokie rusztowanie. Piękna, słoneczna pogoda sprzyjała odnowie zewnętrznej elewacji. Od dłuższego czasu Hirek w ogóle się nie pojawiał w Nadróżu. Jagoda niejednokrotnie zastanawiała się, co się stało, że nie miała żadnych wieści o swoim kuzynie?
Choć minęło już sporo czasu, Jagoda nadal ściśle trzymała się wcześniej obranego stylu ubierania się i bardzo krótkiej fryzury. Teraz czuła, że czy chce, czy [...]

Wróciłem do domu nad ranem. Po drodze w sklepie przy Królewskiej kupiłem fajki i piwo. Kiedy podchodziłem do mojej posiadłości, zobaczyłem w oknie u sąsiadki falujące zasłony. Nigdy wcześniej nie przeszkadzało mi jej natrętne podglądanie, jednak po wczorajszej akcji, odczuwałem pogardę i wstręt, ale też wielką satysfakcję z wywiedzenia wszystkich w pole.
Wiedziałem, że całą noc przestała w oknie, czekając na dalszy rozwój wydarzeń i miałem straszną ochotę pokazać jej środkowy palec, lecz się powstrzymałem.
Z [...]

"Izaak siał w owej ziemi i zebrał w tym roku stokrotne plony, bo Pan mu błogosławił" Czyli Izaak siał w ziemi filistyńskiej i zebrał w tym roku, co siał, i w każdym następnym roku, sto razy większe plony niż Filistyni, bo swoją wolę Wszechmogący Bóg wypełniał w Izaaku, synu Abrahama "I zbogacił się ten mąż, i coraz bardziej się bogacił, tak że stał się bardzo zamożny" Czyli i zbogacił się ten mąż, w którym swoją wolę wypełniał Wszechmogący Bóg, i coraz bardziej się bogacił, bo w każdym roku, w którym [...]

Jagodzie się wydawało, że każdy dźwięk jak złowieszcze echo niechcianych traumatycznych przeżyć, odbijany od każdego zakątka wielkiej sali sądowej, niesie ze sobą mroczne obrazy, których nie sposób wymazać z zakamarków pamięci.
Ten tłum ludzi przerażał Jagodę jak zaszczute zwierzę na cyrkowej arenie rzucone lwu na pożarcie. Musiała znów odważnie spojrzeć oskarżonemu prosto w oczy. Szyderczy uśmiech na jego twarzy przyprawiał ją o ból!
Siedząc publicznie na ławce przed wszystkimi zebranymi, Jagoda nadal miała [...]

Rozdział II

Był podróżnikiem od lat. Astralnym wizjonerem, którego senne myśli wędrowały po najdalszych zakątkach ludzkiej psyche. Upodobał sobie te strefy, które psychologie określili mianem nieświadomości zbiorowej. Tam właśnie ukryto wszelkie symbole, metafory, przestrzenie tak boleśnie zakorzenione w postrzeganiu i rozumowaniu ludzkim, które rzutuje na interpretację świata, iż było to miejsce doskonałe do eksploracji. Nie było natomiast niczego, co mogłoby go obecnie przerazić. Bywał w miejscach dalekich. [...]

Długo walczyłem z otwarciem drzwi, aż wreszcie puściły. Wszedłem i poczułem wolność, ale nie miałem odwagi zejść do piwnicy, dlatego stałem pod drzwiami. Nasłuchiwałem. Ta przerażająca cisza niczego dobrego nie wróżyła i nie myliłem się. Oparty o framugę powoli zsuwałem swoje ciało do parteru, poczułem błogi stan.
Sen mnie otulił szalem i ujrzałem tłum ludzi zmierzający w moim kierunku. Pośród nich dominował barman, nie był już taki sympatyczny.
— Rozpracowałem cię, ty draniu! — krzyczał. — Już [...]