To był wyjatkowo zimny kwiecień.

Mimo wszystko, lubię wsłuchiwać się w spadające krople deszczu, niczym nokturn wystukiwany palcami w ziemię. A ta, z upodobaniem je przyjmuje, cichutko mruczy spragniona. Z ledwo rozbudzonych łodyg i liści delikatnie je zlizuje, pławiąc się spełnienieniem. Z chwilą gdy ujrzy wyraźne, wiosenne światło, puści się w szalonym, świeżym pędzie. Rozkrzyczy się, grając w zielone.

Sylwia Pryga

Od samego rana krząta się po mieszkaniu. Otwiera szafki w kuchni, brzęczy naczyniami. Ja grzecznie udaję, że śpię. W końcu budzik dzwoni i chcę udać się do łazienki. Niestety jest zajęta.
- Kochanie, wstałaś godzinę wcześniej, długo jeszcze?
- Coś niewyraźnie odpowiedziała.
Zaświtało w głowie. Czyżby już PMS? Muszę kupić czekoladę.

Przed lustrem stoi. Robi sobie oko, kredką nakłada cienie. Tapeta efektu maskuje mankamenty. Zawsze kiedy ona maluje paznokcie, ja dostaję czkawki i żadne strachy nie pomogą. Tak [...]

Znowu sen. Stary, drewniany dom, przed domem forsycja. Snujące się po kątach pająki, pod podłogą pilnie strzeżona tajemnica.
Pamiętam, tamten wzrok ślizgający się, to po brudnej szklance, to po naszych udach.
Bawiąc się z nim w chowanego wypadałyśmy z szafy odurzone mysim truchłem i naftaliną.
Nabrzmiałe od czerwieni usta, zaciskały w przestrachu.
Wieczorami, wysłuchiwałyśmy opowieści piastunki o plejadach ciekawskich oczu z okien. Skrywały udawany wstyd a chichot zostawiały pod pierzyną.
Cicha modlitwa do [...]

"Wtedy położył sługa rękę swoją pod biodro Abrahama, pana swojego, i przysiągł na to" Czyli wtedy położył sługa rękę swoją pod biodro Abrahama pana swojego, i złożył przyrzeczenie na to, że nie weźmie żony dla Izaaka, syna Abrahama spośród córek Kanaanejczyków, wśród których Abraham mieszka. Przeklętych - nieświadomych, oddanych szatanowi, by być jego medium w negowaniu i w manipulowaniu rzeczywistych faktów i rzeczywistych słów Wszechmogącego Boga. Lecz pójdzie sługa Abrahama do Haranu ojczyzny Abrahama i [...]

"A sługa mu odpowiedział: A jeśli nie zechce ta kobieta pójść ze mną do tego kraju," Czyli a sługa odpowiedział Abrahamowi: A jeśli nie zechce ta kobieta z rodu Sema pójść ze mną do kraju Kanaanejczyków, wśród których mieszkasz "czy wtedy mam zaprowadzić syna twego do ziemi, z której wyszedłeś ? " Czyli, czy wtedy sługa Abrahama ma zaprowadzić Izaaka syna Abrahama do ziemi, w której mają swoje wierzenia i swoje nauki, które nie są według wskazań Wszechmogącego Boga, do ziemi potomków Sema, z której wyszedł [...]

Jednym z najlepszych miejsc, w którym dokonuje się zachód słońca jest ogród. To też jest jedno z najwspanialszych miejsc, aby opowiedzieć o zachodzącym słońcu. Nim jednak słońce schyli swój lot ku zachodowi, tam gdzie najpierw mirabelki srebrń, niczym komunijnej sukienki prawda niewinna, nad nią ogromny orzech włoski w ogrodzie sąsiada, a dalej Magura Radziechowska, Skrzyczne, wreszcie za nimi Szczyrk, Wisła, Ustroń, czy Skoczów, to wschodzi gdzieś nad Beskidem Żywieckim, w okolicach przejścia granicznego ze Słowacją [...]

Cios prosto w moje odbicie powoduje, że odskakuje do tyłu łóżka. Kolejny trafia prosto w moje oczy przez co biała plama zasłania mi pole widzenia. Słyszę ostatnie uderzenie, a po nim następuje głośne rozbicie pozostałości lustra. Nie jestem zdolna poruszać rękami, nie mogę przetrzeć oczu ani zobaczyć co zamierza mój oprawca. Skupiam się na bólu - jedynej rzeczy, która jest prawdziwa. Szept do mojego ucha wślizguje się niczym żmija.Moja ręka podnosi się na rozkaz i wbija igłę prosto w żyłę, drąży dziurę. Próbuję się tego wyzbyć.

Ale pamiętam wszystko.

W drodze powrotnej zaczął padać deszcz. Na początku tylko pojedyncze krople, więc nie spieszyli się bardzo, chociaż wokół ludzie biegali w pośpiechu. Letnie powietrze lekko ochłodziło się.
— Co jeszcze chcesz o mnie wiedzieć? — zapytał Kacper. Kiedy wyszli spod parasola drzew jakby na powitanie na otwartej przestrzeni deszcz lunął z całą siłą. Kacper zdjął koszulkę, Greta miała krótką sukienkę odkrywającą ramiona. Właściwie w kilka chwil byli doszczętnie przemoczeni. Jaki sens uciekać, jak już i tak nie [...]

— Przychodzę się pożegnać — oznajmił pewnego dnia.

— Kiedy wrócisz? — spytała.

— Nigdy, mam nadzieję.

Nie powiedziala ani słowa, nie uczyniła gestu. To była ostatnia próba jej uczuć, która wypadła co najmniej kiepsko. Nie chciała słuchać swojego serca.

I biedny kochanek wyjechał. Zostawił tą, która go kochała i która nigdy nie była jego.

Wiem, jak bardzo lubi dla mnie zmieniać się w tęczę. Piękne, wielobarwne show, trwające jednak moment, gdyż znów zasępiło się, z sobie tylko wiadomego powodu. Beczało jak dziecko co nie dostało cukierka, za chwilę istne gradobicie pięściami w ziemię. A może, opowiadało historię jakiegoś złamanego serca, kłótnię dwojga przeplataną chwilową pauzą, niczym zastanowienie, czy aby na pewno warto cisnąć serwisem od teściowej. Jej piskliwe c, jego baryton. A potem cisza, oboje zmęczeni a może (roz)pogodzeni zasypiają wraz z zachodem. Hmmm, w kłótniach najfajniejsze są pojednania...
Ale nie zbaczając z linii horyzontu.
Rano, było w zupełnie innym nastroju. Cały żal spłynął z gradem łez, przeszło, w sumie nie wiem konkretnie co i o co poszło. Podglądało mnie przez maleńkie okienko poddasza. Przyjemna podudka, pieszczota słońcem stóp.

Sylwia Pryga

Rano posępnie jeszcze i pochmurnie, ale zapowiedziano rozpogodzenie. Postanowiłem wstać wcześnie, pełen ufności co przyniesie dzień, wyruszam w drogę.

Mój wózek terkocze, jest jeszcze pusty. Ludzie rzadziej pozbywają się zbędnych rzeczy, utylizacja ekologiczna.

Przy ławce butelki po piwie i wódce, karton soku z Hortex`u, była libacja pod chmurką. Z tego skwerku co rano mam stały dochód. Na wózek zabieram butelki po piwie.

Muskuły naprężam, siłę rąk wykorzystuję. Samemu bieda, gdy nie ma drugiego. Gdybym się [...]

Do Warszawy jeździła zazwyczaj pociągiem; szybko wygodnie i bez większego kłopotu. Były to jeszcze czasy, kiedy szkolenia i prezentacje on-line zdarzały się rzadko. Klienci cenili wizyty osobiste. Cenili? Raczej była to oczywista normalność, że trzeba przyjechać osobiście. Możliwości techniczne, były podobnie jak teraz. Do odjazdu pociągu miała jeszcze ponad godzinę. Za mało na cokolwiek w dużym mieście, a przemieszczanie się z obciążającym ramię laptopem zbyt męczące. Przysiadła więc na podłodze w [...]

Gdy ją zobaczyłem przy drodze, zakochałem się od pierwszego wejrzenia. Wiecie jak to jest, piorun uderzył z nieba. Zatrzymałem się przy niej, odkrytym, żółtym kadilakiem.
- Chodź Maleńka! - skinąłem palcem lub głową, szczegół, nie pamiętam.
Nagle walec nadjechał i rozjechał ją na cieniutki papier. Facet z walca pokazuje właściwy palec. W obwodzie koparka czeka.
- Zniszczymy, zakopiemy każdą taką miłość. Uciekaj gnoju, wypasionym autem, bo i Ciebie rozgnieciemy jak żabę.
Jak odtworzyć błękit oczu. Kartkę [...]

"A Abraham zestarzał się i posunął się w latach; Pan zaś błogosławił Abrahamowi we wszystkim" Czyli a Abraham stał się staruszkiem i przybyło mu wiele lat; Wszechmogący Bóg natomiast wypełniał swoją wolę we wszystkim, co czynił Abraham "I rzekł Abraham do sługi swego, najstarszego w domu swoim, który zarządzał całym mieniem jego:" Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Abrahama do sługi swego, najstarszego stażem w domu Abrahama, który był administratorem wszystkiego, co należało do [...]