Opowiadania

Poszedłem na balkon popatrzeć na kwiaty w doniczkach, na kwiaty na ścianie domu i te na rabatach przed domem i nawet przed ogrodzeniem posesji. Tak, to był ten jeden upalny dotychczas dzień w lipcu. Przy czym dla mnie upał zaczyna się od dwudziestu dziewięciu stopni. Piękno kolorów i kształtów kwiatów, to jedna przyjemność, a druga, to patrzenie na zbocza i szczyty gór przez szczególne okulary jakimi są kwiaty, zwłaszcza te pnącej czerwonej róży. I oglądałem. Syciłem się pnączami dyni ozdobnej, które długimi [...]

My tutaj w Ciemnym Grodzie jesteśmy bardzo tradycyjni i jak to padajum nowoczesne - bardzo zacofane. Stąd też piątek upłynął nam na zbieraniu malin w ogrodzie, a sobota mija przy ich przerabianiu w sokowniku na sok, a do tego co zostaje dodajemy cukier i smażymy dżem. Zatem życie tutaj jest proste i zasadniczo nie zmienia się od kilkuset lat, czyli od czasu, gdy na naszą ziemię przywędrowały plemiona pasterskie Hucułów, Łemków, Mołdowów czy Węgrów oraz Siedmiogrodzian.

Gotując sok i smażąc dżem patrzymy przez balkon [...]

"I rzekł Pan do Noego:" Czyli słowo,dźwięk, wibracja - nośnik informacji Wszechmogącego do Noego. " Wejdź do arki ty i cały dom twój, " Czyli wejdź do arki tylko ty i cała rodzina twoja " bo widziałem, że jesteś sprawiedliwy przede mną w tym pokoleniu " Czyli bo nie negowałeś i nie manipulowałeś rzeczywistymi faktami i rzeczywistymi słowami Wszechmogącego Boga, w tym pokoleniu tylko ty i Henoch (Rdz.5,24) " Ze wszystkich zwierząt czystych weź z sobą po siedem samca i samicę, " Czyli, ze wszystkich rodzajów informacji [...]

Justyna
Idzie szkolnym korytarzem dziewczyna. Do nowej miejscowości się przeprowadziła, więc i nowa szkoła. A miało być tak wspaniale w nowym miejscu zamieszkania. Sąsiedzi przyjęli ich gościnnie. Justyna myślała, że w szkole też pewnie będzie dobrze. Będzie miała mnóstwo znajomych, z którymi będzie mogła się spotykać i spędzać czas. Miało się okazać jednak inaczej. Na początku wyśmiano jej włosy. Były one bardzo gęste, długie i czarne. Ktoś powiedział z przekąsem: "Justyna ma ładne włosy" i mrugnął [...]

W przepływie kwasu foliowego pomiędzy udźcem jeża miauczącego pod płotem sąsiada chuja a - dwunogiem stonogi niosącej na plecach dobytek cudzego życia, co określone zostało przez organy państwa (do których zaliczyć należy kręgosłup moralny, mądrą głowę, lepkie ręce i palce, przez które wiele ludzi patrzy na świat prawa) jako grabież. W tym miejscu należy wyjaśnić termin "grabież". Słowo to oznacza grabić, czyli rabować. Jak powszechnie wiadomo, nazwa ta wywodzi się od grabieżców, którzy okradali wsie, [...]

Opowiadanie zainspirowane jest Księgą Kaznodziei Salomona, wersetami które się kilka razy powtarzają (Kazn. 1,2; 12,8 etc..) "Marność nad marnościami, mówi Kaznodzieja, marność nad marnościami, wszystko marność" Powiedział Salomon król Izraela, który otrzymał od Boga Wszechmogącego mądrość - wiedzę, bogactwo, sławę i ustanowił go królem Izraela, z którego uczynił potęgę militarną (2Krn. 1,11-12) Miał również król Salomon 700 żon i 300 nałożnic (1Król. 11,3) To wszystko miał król Salomon, jakich nie [...]

"Ale z tobą ustanowię przymierze moje i wejdziesz do arki ty i synowie twoi i żona twoja, i żony synów twoich z tobą" Czyli ale tylko z tobą ustanowię moje zobowiązanie wobec ciebie i wejdziesz do arki tylko ty i potomkowie twoi dani od Boga, i żona twoja, czyli ukształtowany funkcjonalnie rodzaj informacji w formie energetycznej, i żony potomków twoich z tobą. "Z wszelkich istot żyjących, z wszelkiego ciała wprowadzisz do arki po parze z każdego," Czyli wszelkie rodzaje informacji w formie energetycznej z wszelką formą [...]

To już nie te sny, nie te noce, kiedy głodni siebie rozszczelniamy ciszę.
Gęsty poranek, wyciska leniwie spod powiek resztki snu. Przeciąga się jak kot. Zaczyna pachnieć ciepłym mlekiem i kawą. Nocny cień zamienia się w światło, błyszczy, mruga okiem. Spokojne jak dotąd tkanki wsi pęcznieją, pragnąc chłonąć ciepło.
Po cichu przybywają pierwsi goście. Rozpoczynają spektakl. Klaszczą im źdźbła traw i zbóż rozkołysane w takt na wietrze. Proszą się, by znów strącić z nich spokój.

Zaciągam się. Ta cząstka mnie, darowana tobie, tu teraz przepada. Między nocą a dniem. Gdzie mgliście rysują się twoje ramiona. A w nich mój miarowy oddech.

Między ciszą a ciszą kołyszą się myśli...

Sylwia Pryga.

Przez swoje postępowanie, mamy w sobie ducha Elżbietańskiego, przyjmując go jako drugą swoją naturę, a przez właściwą postawę i dawanie świadectwa możemy przekazywać go innym, kontynuowała.
- Matka Maria Merkert jest wzorem dla każdej siostry. Naśladujemy jej duchowy zapał, radość z pełnienia woli Bożej, oddanie dla każdego człowiek, szczególnie tego najmniejszego. oto jej słowa:
,, Jesteśmy bowiem ponaglane, aby pokazać, ze chcemy wszystkim czynić wiele dobra i wszystkich kochać w Bogu, a jeśli już nic nie [...]

Ubieram się w nuty.
Ubieram buty. Zakładam je na stopy tak jak nuty na głowę.
Nuty jak czapka ocieplają łysinę, której nie mam.
Nuty ukazują drogę, której nie znam.
Ja w ogóle mało znam.
Za to dużo pytam i jeszcze więcej zapominam.
Która to godzina na zegarze?
Nie pamiętam, nie pamiętam...

Matyldzie, która ze zdziwieniem przyglądała się modlącym kobietom, wydawało się, że mówiły chórem. Nie odzywała się zasłuchana w nieznane dla niej dotąd słowa.
- Przez Chrystusa Pana Naszego.
- Amen. Wydusiła z siebie, zdziwiona sama swoją reakcją.
- Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu. Jak było na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen. Odpowiedziały Elżbietanki.
- Przedstawiam osobę świecką, Matyldę. Powiedziała siostra Klara, po zakończonej modlitwie. Od dzisiaj będzie nam pomagać spełniać [...]

"A zrobisz ją tak: Długość arki niech wynosi 300 łokci" Czyli wymiar łokcia 0,45m x 300 łokci = 135m szerokość jej 50 łokci (22,5m), a wysokość jej 30 łokci (13,5m) Czyli długość arki sześciokrotnie większa od jej szerokości. Jak sześć dni stwarzania i siódmy szabat - sobota dzień odpoczynku (Rdz.2,2-3) A wysokość arki dziesięciokrotnie mniejsza od jej długości, jak 10 przykazań, zakazów i nakazów (Wyj.20) Czyli arka ponadczasową trójwymiarową proporcją, bezpiecznej konstrukcji geometrycznej. Iloraz [...]

Gdy słucham Milesa Davisa, dochodzę do wniosku, że nie lubię umierać.
Umieranie jest zbyt definitywne jak na mój gust.
W trumnie jest za ciasno i niezbyt przestronnie.
W trumnie nie ma miejsca na meble z ikei.
Po śmierci jest za ciemno. Łatwo się o coś potknąć i wykopyrtnąć.
Jeszcze, nie daj boże, zbiję jakąś szklankę i weź to potem sprzątaj.

Nieopłacalne jest to całe umieranie.
Ja się pod tym nie podpisuję.
A teraz przejdźmy do następnego podpunktu.
John Coltrane gra na saksofonie.

Słońce dotyka śladów bosych stóp, liczy ziarnko po ziarnku. Znikają w oddali. Połyskują różnokształtne muszle, szepczą - weź do ręki przytul do ucha, zanucę co tylko zechcesz. Porzucam w myślach moje łąki i las. Wiatr niesie żywiczny zapach, patrzę jak kołyszą się trawy na wydmach. To tam zapisaliśmy pierwszy raz swoją historię. Błogosławiłam wszystkimi językami świata pożądanie, którym rozkołysałeś się we mnie. Przypieczętowałam wilgocią...
Mewy niespokojnie biły się o powietrze. I twoje dłonie. Teraz to i ja będę jadła ci z ręki. Jeśli tylko zechcesz, na ciąg dalszy.
Słońce przelewa się ze śladu do śladu. Kładzie cieniem na moich nabrzmiałych piersiach...

Sylwia Pryga

Wypiłem kawę przypalając papierosem kolejny dzień. Syknął cicho i przetoczył się przez pokój, w ciemny koc obok stołu, gdzie w doniczce rosły złudzenia. Nie tak wysokie i pokaźne jak mogłoby się wydawać, ale wystarczająco widoczne, by odruchowo spojrzeć na nie po przekroczeniu progu pomieszczenia.

Koniec flow. Koniec natchnienia. Patrzę na to jak na pustą rolkę po srajtaśmie. Bo jest silna potrzeba. Jest dość silne parcie, ale ręce sobie tym fajdać, to ja nie wiem, czy to jest bezpieczny pomysł i czy bym się do [...]