Stałam pewnego razu na przystanku autobusowym. Przechodził obok mnie pan z pieskiem, takim małym kundelkiem. Postanowiłam wniknąć w ich umysły. I oto, co piesek myślał o swym panu:

Zamartwiał się, czy renta pana starczy na bieżące wydatki, czy kupił on w sklepie te banany, o które prosiła jego żona. On czekał przed sklepem uwiązany i nie mógł kontrolować zakupów. Już nie martwił się o karmę dla siebie, ale o te banany. Pies przypomniał sobie, że mieli wstąpić do apteki po leki. Czy pan zapomniał? Pytał się [...]

"Gdybyśmy bowiem nie zwlekali, bylibyśmy już dwa razy wrócili" Czyli gdyby Izrael - zwycięzca nie zwlekał i pozwolił iść najmłodszemu synowi swemu do Egiptu z braćmi jego, aby zakupić zboże - nasienie. To już dwa razy synowie Izraela - zwycięzcy pojechaliby i wrócili z Egiptu "Wtedy rzekł do nich Izrael, ojciec ich: Jeżeli tak musi być, to uczyńcie tak; nabierzcie do swych worów najlepszych płodów ziemi i zawieście w darze temu mężowi trochę balsamu i trochę miodu, korzeni i mirry, orzechów i migdałów" Czyli [...]

Leciał ten piękny Kometa na Niebie. Był jasny wieczór letni, a oni się wtedy kochali, na trawie w tajemnicy się całowali. Pełni śmiechu i radości. Ten Kometa im nie przeszkadzał. Ich uczucie potęgowało raczej pod tym ciałem niebieskim. Kometa pozazdrościł parze. Też zakochać się chciał, ale nie miał w kim, zawsze samotnym był. Wtem zza horyzontu poczęło jaśnieć! Zaczęła wyłaniać się kula jasno świecąca. Coraz bardziej, coraz bardziej. I stała się światłość w sercu i duszy Komety. Zakochał się bowiem [...]

Byłam na ryneczku w mieście K. Moją uwagę zwróciło pewne stoisko. Zobaczyłam tam bowiem przepastny karton z książkami. Zaświeciły mi się oczy, rozgrzało serce. Euforia niesamowita. Moją uwagę zwróciły dzieła Prusa czy Sienkiewicza. Wszystko stare książki. Poszłam dalej, a tam kolejne sterty książek! Dzieła znane i mniej, ale wszystkie godne przeczytania. Byłam po prostu w swoim królestwie. Nie mogłam jednak zakupić żadnej. Obok znajdowało się znowuż moje królestwo - stoisko z antykami i biżuterią. [...]

Ciche, po rannej mgle przesłonecznione powietrze. Kolejny liść pożegnał się krótkim, nagłym szelestem.
Listopadowa cisza – zanim w grudniowym, świerkowo-korzennym aromacie odezwą się, zrazu ciche, przybierające na sile, dźwięki kolędy.
Potem z wielką pompą przyjdzie na świat styczeń, witany hucznie. Lutowy wiatr powieje krócej niż inne, marzec odezwie się miarowymi kroplami topniejących sopli lodu. I już kwiecień, co dnia budzony i usypiany donośnym gwizdaniem kosa, już maj rozsłowiczony, co napełni serca [...]

"Wtedy oni odpowiedzieli: Mąż ów dokładnie wypytywał się o nas i rodzinę naszą, mówiąc: Czy ojciec wasz żyje jeszcze ? Czy macie jeszcze brata ? I odpowiedzieliśmy mu na te pytania. Czy mogliśmy wiedzieć, że powie: Przyprowadźcie mi tu brata waszego ?" Czyli wtedy bracia Józefa odpowiedzieli mową słów: Mąż ów, Józef brat ich dokładnie wypytywał się o braci swoich i rodzinę braci jego, mówiąc: Czy ojciec wasz żyje jeszcze ? Czy ojciec braci jego i Józefa żyje jeszcze ? Czy macie jeszcze brata ? Czy mają jeszcze [...]

Jeździł trasami długimi kierowca autobusu. Od wielu lat jeździł on tym swym ulubionym autokarem. Nie rozstawał się z nim. A prosił on też w bazie, aby mu nie odbierano tego lubianego przez niego pojazdu. I tak sobie jeździł kierowca i jeździł. Autobus też był przywiązany do swego pana. Kierowca dbał o niego. Jego żona nawet specjalnie uszyła dla autobusu niebieskie firanki. Wyglądał on na zadbany i czysty. Cieszył się pojazd, że ma kto nim się opiekować (Te firanki były naprawdę piękne). Kiedyś kierowca, gdy [...]

Jaśnieje, w smugach światła widać wzbijające się drobinki kurzu.
Przyglądam się, tak słodko śnisz.
Jesteś jak porcelanowa lalka, taki piękny.
Nie śmię cię dotknąć jako słońce, co delikatnie rozchyla twoje wargi, próbując wlać trochę ciepłej słodyczy.
Tymczasem przelewa się, to na opadającej to unoszącej się klatce - góra, dół -
skapując złotymi kroplami z żeber.
Podrywasz dłoń w powietrze, jakbyś gestem mnie wolał. A to tylko po to, by odgarnąć garść włosów, w które też wkradło się złoto.
A te twoje usta, wciąż rozchylone bezwiednie, proszące wręcz o pocałunek...
Kładę palec na swoich, by nie zburzyć jękiem mimowolnej rozkoszy tej idealnej harmonii.
Tak słodko śpisz, czy jeszcze śnisz?

Sylwia Pryga

Szłam ulicą Chopina. Było wcześnie rano. Z kamienicy wybiegli dwaj mali chłopcy. Śpieszyli się na autobus. Biegli na przystanek, który mieli blisko od swego domu. Najszybciej biegł najmłodszy chłopiec, starszy ledwo co go doganiał. Z naprzeciwka szedł starszy mężczyzna. Zwrócił uwagę na chłopców. Odwrócił się za nimi i rzekł do mnie: "Biegną, giry sobie tylko połamią". Mężczyzna rzekł to do mnie z uśmiechem, jakby już coś o tym wiedział, jakby już sporo się nabiegał w swym życiu. Ja odpowiedziałam mu [...]

"Ale jeśli nie puścisz, nie pojedziemy, bo mąż ów powiedział nam: Jeśli brat wasz nie będzie z wami, nie ujrzycie oblicza mego" Czyli jeśli Jakub nie puści najmłodszego syna swojego, to nie pojadą synowie Jakuba do Egiptu i nie przywiozą żywności dla Jakuba i rodziny Jakuba. Wtedy Jakub i rodzina Jakuba nie zachowają życia i umrą z braku żywności, zboża - nasienia, produktów rodzajów informacji, owoców, produktów z rodzajów informacji i produktów z jednego rodzaju informacji (Rdz 18, 8) Bo mąż ów, Józef brat ich [...]

Starsze małżeństwo siedziało na przystanku. On zmęczony życiem i schorowany, ona wspierająca go w chorobie i opiekuńcza. Ponadto oboje w sobie zakochani, jakby nadal mieli po kilkanaście lat. Mężczyzna zniedołężniały, nie dający sobie rady w życiu codziennym. A żona jego, niczym osobista pielęgniarka, pomagająca mu i ciągle trwająca u jego boku. Siedzieli więc tak na przystankowej ławeczce. Wiał dość spory wiatr. Kobieta naciągnęła mężowi czapkę na uszy. Te uszy, do których kiedyś szeptano słowa: "Kocham..." [...]

Pozwalam sobie umieścić tu opowiadanie mojego Męża, Radka Koziorowskiego.

***

Wyobraźcie sobie chłopca... Idzie on ulicą pełną liści, które spadły w ciągu ostatniego tygodnia. Wieje wiatr, bez znaczenia. Pada deszcz, dodając otuchy. On idzie dalej, nie zważając na nic. Nie wie, dokąd wiedzie droga, którą przemierza... Nie patrzy za siebie, chociaż widzi dokładnie całą swoją przeszłość.

Wędrowny Anioł gubi za sobą pióra wspomnień. Nie wie, czy kiedykolwiek po nie wróci... Po te ulotne chwile, na zawsze [...]

To był ich park. Pomiędzy drzewami ganiali się nie mniej sprytnie, niż wiewiórki. Wystawiali sobie języki. Notorycznie gubiła rękawiczki, on zostawiał parasolkę. Rozpoznawali zapach wiatru kłócąc się, czy pochodzi od liści, czy od mokrego psa. Ciepły podmuch na swojej szyi, często myliła z jego oddechem. Tak miło szeptał.
Kiedy nadchodziła noc, on się do niej zakradał. Wymykali się potem na wspólnie spalanego papierosa, na ich ławeczce.
Czytał jej Tetmajera, a ona zastanawiała się, jak to będzie, gdy skończy się dla nich świat. Czy będą dogasać w swoich objęciach? Zdążą ostatni raz zaciągnąć się swoimi oddechami?
Każdego dnia otwierali się przed sobą na nowo, krzyczeli z bólu, miauczeli z miłości. Upajali się sobą jak zakazanym owocem.
Lecz jej bliźniaczy płomień nagle zgasł. Szukała go jeszcze chwilę w spojrzeniu innego człowieka, w zapachu wiatru...

podmuch wiatru
przez otwarte okno
znów się zakradłeś

Sylwia Pryga

W piecyku żelaznym dziewczynka się schowała. Odbywała się bowiem selekcja. Schowała się więc w tym piecyku. Cicho, cichuteńko jak myszka siedziała. Oddech swój kontrolowała. Zamknęła ją w piecyku kobieta, która w obozie się nią opiekowała. Dziewczynka zapamiętała wówczas wielkie dłonie kobiety, szorstkie i zniszczone. To były te dłonie, co drzwiczki piecyka zamykały. Czasem jeść dawały. I to chyba właśnie dlatego dłonie staruszki zapamiętała, te dłonie, które jeść dawały. Z jedzeniem się kojarzyły. [...]

"Lecz w kraju panował srogi głód" Czyli lecz w kraju plemienia synów Kanaana, przeklętego potomka Chama (Rdz 9,25) panował srogi głód, brak wszelkiej żywności, zboża, nasienia - informacja o całości rodzaju informacji, produktów z rodzajów informacji, owoców, produktów rodzajów informacji i produktów z jednego rodzaju informacji (Rdz 18,8) "Kiedy więc zjedli wszystko zboże, które sprowadzili z Egiptu, rzekł do nich ojciec: Zakupcie nam znowu trochę żywności ! " Czyli kiedy więc zjedli, dostarczyli do swojego rodzaju [...]