"Na to rzekł Jakub: Sprzedaj mi najpierw pierworodztwo twoje" Czyli na mowę słów Ezawa, rzekł Jakub: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik mowy słów do Ezawa: Sprzedaj mi najpierw pierworodztwo twoje "A Ezaw rzekł: Oto jestem bliski śmierci, na cóż mi więc pierworodztwo ?" Czyli a Ezaw rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik mowy słów do Jakuba. Zamieszczony w czasoprzestrzeni, będzie oddziaływał na potomstwo Ezawa, aż do jego wymarcia "Jakub rzekł: Przysięgnij mi wpierw" Czyli Jakub rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - [...]

Aktualnie jedynym człowiekiem, który mógł i był w stanie Jagodzie zapewnić poczucie bezpieczeństwa, był Hieronim. Już trochę go poznała i jako tako oswoiła się z jego obecnością. Przez jakiś czas chłopaka nie było w Nadróżu. Gdy powrócił, matka Jagody zaproponowała mu stancję. Od tej pory miał nocować i nie odstępować dziewczyny o krok. W domu Dureckich były 3 pokoje do dyspozycji, dlatego z przenocowaniem Hirka nie byłoby problemu.
Mimo to chłopak wahał się – nocować? Czy nie nocować?… Nie do końca mu [...]

Ludziom nie potrzebny jest człowiek, który zawiedzie ich schorowane umysły ku kojącemu światłu oświecenia. Tam, gdzie pragną dążyć sercem i myślą, w swej krótkowzrocznej propagandzie wiecznego istnienia, panują strach, ból i ciemność.

Stali się więźniami własnych wyobrażeń, więźniami słów, z którymi są związani mocniej, niż że skórą i kośćmi, oddychaniem, dotykiem, każdym, innym zmysłem. Nie wierzę, by ludzkość miała szansę na jakiekolwiek metafizyczne zbawienie.

Gdy przebywam tutaj, już jakąś [...]

Jagoda słysząc przypadkiem za drzwiami własnego pokoju sprzeczkę ojca z matką, zaczęła się obwiniać o to włamanie do mieszkania, i napad ze strony Mierzwy. Siedziała na wersalce skulona i po cichu płakała. “Może i ojciec ma rację?… Sama sobie naważylam tego piwa i muszę je teraz sama wypić…” -rozmyślała..
Bezszelestnie wymknęła się ze swojego pokoju, podeszła do kredensu w kuchni. Otworzyła powoli jedną z szuflad, w której leżały duże nożyce krawieckie. Chwyciła je do ręki, wracając do swojego pokoju. [...]

"A gdy chłopcy wyrośli, Ezaw był mężem biegłym w myślistwie i żył na stepie" Czyli a gdy dwóch chłopców, potomków danych od Wszechmogącego Boga. Wyszło z łona Rebeki, to rozpoczęły się oddziaływania informacyjne, i dwóch chłopców, braci bliźniaków wyrosło na mężczyzn - funkcjonalnie ukształtowanych zewnętrznie i wewnętrznie do rozmnażania się, rodzajów informacji w formie energetycznej we wszechinformacji ze wszechinformacją. Ezaw pierworodny potomek był mężczyzną biegłym w łowieniu zwierząt, i życie [...]

"A Pan rzekł do niej: Dwa narody są w łonie twoim i dwa ludy wywiodą się z żywota twego" Czyli a Wszechmogący Bóg rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik mowy słów do Rebeki: Dwa narody z dwóch potomków, braci bliźniaków z jednego rodu Sema, zrodzą plemiona według imion ich, w narodach ich, są w jednym łonie Rebeki. I dwa ludy z dwóch potomków, braci bliźniaków z jednego rodu Sema, zrodzą potomków z jednego rodu Sema, i z dwóch rodów Sema i Chama, w narodach ich, wywiodą się z Rebeki, jednego rodu Sema [...]

-Są tutaj jakieś kluby młodzieżowe? – zapytał Hirek.
- Nie wiem. – odrzekła Jagoda.
- Wakacje się zaczęły i dobrze byłoby wybrać się na dyskotekę. A może masz tutaj w okolicy fajnych znajomych, przyjaciół? Może ktoś z nich ma wolną chatę i urządza imprezkę?
- Nie mam w Nadróżu ani znajomych, ani przyjaciół. Nie chodzę na żadne dyskoteki.
Jagoda pokręciła głową.
- Jak to…nie rozumiem… – Hirek wytrzeszczył ze zdziwienia oczy.
Nie chodzę na żadne dyskoteki i imprezy, bo nie znam tutaj młodzieży. Nikt [...]

(Oczyma zwierząt, które tonęły w asfalcie)

Mleko. Produkt życia, symbol nadziei. Rozwój, który dziecko zawdzięcza swej matce. Possij z naparstka miłości. Uważaj jednak, abyś się nie udławił. Twoje oczy nie zostały jeszcze okaleczone. Nie znasz swoich myśli. Masz tylko ciało jako komunikat.

Tam, w odległej przyszłości mowa obumiera. Sparaliżowane ciało przechodzą ciarki. Może jesteś porzuconym na bezdrożu kawałkiem jutra? Elementy układanki są tylko pretekstem do wiary, że istnieje jakaś całość. Bo [...]

Fragment
Dzien­nik wyp­ra­wy.

Dzień 37, wed­le ludzkiego ka­len­darza jest dokład­nie 23 ma­ja, 2047 ro­ku. Wraz z grupą od­krywców zos­ta­liśmy wysłani do niez­na­nej Bib­liote­karzom książki. Zna­lezis­ko, sta­nowiące nie la­da za­gadkę, wpadło w ręce Ka­riszce, głównej Bib­liote­kar­ce przy okaz­ji porządków jed­ne­go ze skrzy­deł Daw­nej Bib­liote­ki. Za­kurzo­ne, opuszczo­ne, wil­gotne, ciem­ne, cuchnące zgniłym drew­nem, na­mok­nięty­mi kar­tka­mi pa­pieru miej­sce, od [...]

W takim razie powiedz mi proszę, na czym polega rola twoich rodziców wobec ciebie?
– babcia zapytała wnuczkę.
Jagoda spuściła głowę zasmucona.
- W naszym domu dominuje mój ojciec. Tato według własnych zasad ustala to, co jest dla mnie najlepsze.
- Czyli co masz na myśli? – zapytała staruszka.
- Zazwyczaj to są zakazy, nakazy. Mama powtarza mi, że to dla mojego dobra jest ta ojcowska dyscyplina.
- Niezupełnie chodziło mi o to. Ciekawa jestem np. czy rodzice z tobą czasami rozmawiają o tym, co może ci zagrażać? Na co [...]

"A takie są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama: Abraham zrodził Izaaka" Czyli a takie są dzieje jednego rodu Izaaka, którego urodziła Abrahamowi Sara, żona Abrahama w starości jego z woli Wszechmogącego Boga (Rdz.21,2 ) Abraham z jednego rodu Sema (Rdz.11,10-26) zrodził Izaaka z jednego rodu Sema (Rdz.20, 12) "Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Paddan - Aram, siostrę Labana, Aramejczyka" Czyli Izaak miał czterdzieści lat, według kalendarza lunarnego, gdy pojął za żonę [...]

Matka Jagody była pewna, że zeznania jej córki są dostatecznie obciążające napastnika, a zeznania babci dopełnią całości i winny przestępstw poniesie zasłużoną karę.
Tymczasem okazało się, że Aleksander Mierzwa dawniej był ormowcem. Miał swoje konszachty z policją. Po całej okolicy Nadróża krążyła pogłoska na temat jego rodziny, że w ogóle wszyscy mężczyźni z nazwiskiem Mierzwa mają bardzo złą opinię z powodu swojego stosunku do kobiet. Potrafią być gwałtowni i bezwzględni, stosując przemoc fizyczną. [...]

Czy widzieliście kiedyś najciemniejszą z ciemności ? Taką która zamknęłaby Was w aksamitnej bezwymiarowej przestrzeni ? Czuję jak wypełnia każdą pustkę, każdą lukę aż po granice percepcji, miękka jak wata pochłonęła wszystko co ma jakikolwiek kształt i wymiar. Wytężam wzrok i widzę tylko tą czerń nieprzeniknioną bez najmniejszego pobłysku światła, bez punktów odniesienia. W niej krążą myśli, bije moje przyśpieszone tętno, scalam się z nią w jedność. Czuję się częścią prastarej kosmicznej otchłani wspólnej dla wszystkiego co istniało, istnieje i istnieć będzie po nieprzeliczone wieki nieokreślonego czasu.. Myśli pływają swobodnie choć czuję dreszczyk emocji.. to jednak kopalnia. Kilometr skały nad głową, awaria lampy a ja sam jak palec poruszam się w tej czarnej, matowej pustce. Nareszcie.. słyszę daleki ryk silnika, błysnęły zza załomu światła.. Jadą chłopaki, koniec problemów na dzisiaj. Niedługo zrzucę brud pod prysznicem i jadę do domu. Żonka z uśmiechem poda obiad, uściskam dzieciaki.. to dla nich, moich Skarbów najdroższych przecież tu pracuję.

Kiedy mamusia zmarła, miałam jedenaście lat. Rozpaczałam rozpaczą małej dziewczynki. Tatko zawsze marzył o Ameryce. Lekkoduch, na miejscu nie mógł usiedzieć, podróżował tu i tam. Pewnego dnia oznajmił, że wyjeżdża za ocean. Obydwoje z bratem zostaliśmy bez pieniędzy i bez perspektywy na dalsze życie. Ojciec po paru miesiącach odezwał się i przysyłał od czasu do czasu „zielone”. Pełnoletni już brat konfiskował każdy dolar. Żyłam z tego, co ziemia wydała, a ja spieniężyłam. Wiosną pęczki rzodkiewek, latem [...]

Kiedy matka Jagody wróciła z pracy po drugiej zmianie, było już po wszystkim. Zauważyła drzwi od przedsionka wyłamane, w drugich drzwiach zamek zepsuty. W pokoju jej córki zastała staruszkę. Starsza kobieta siedziała obok śpiącej na wersalce wnuczki.
Czule głaskała ją po twarzy.
- Co tu u licha się działo?! - zapytała Anna
- Dlaczego nie śpisz mamo?!
- Ciii… mów ciszej... Jagoda dopiero zasnęła… Ty tak codziennie pozostawiasz ją samą w domu?
- pytaniem na pytanie odpowiedziała babcia.
-Tak mamo. To przecież duża [...]