Opowiadania

"A imię brata jego było Jubal, który był praojcem wszystkich grających na cytrze i na flecie " Czyli a imię nieświadomego brata jego było Jubal, który był praojcem wszystkich nieświadomych grających na cytrze i flecie. " Również i Sylla urodziła Tubalkaina, który wykuwał wszelkie narzędzia z miedzi i żelaza " Czyli również i nieświadoma Sylla urodziła nieświadomego Tubalkaina praojca wszystkich nieświadomych rzemieślników. Siostrą nieświadomego Tubalkaina była nieświadoma Naama. " I rzekł Lamech: słowo, [...]

Wychowawca wręczył dziewczynie torbę z przyborami do szkicowania,
- gratuluję, ścisnął jej dłoń. Na szczęście nikt nie pytał o tatę, pomyślała i odetchnęła z ulgą.
Zaraz po apelu, Matylda zadzwoniła z budki telefonicznej do szpitala, telefon milczał, bo nikt nie podnosił słuchawki.
Zaniepokojona zwolniła się z reszty zajęć szkolnych i szybko pobiegła na najbliższy przystanek. Miała szczęście, gdyż,zaraz nadjechał autobus, który, zatrzymywał się pod samym szpitalem, na ulicy Zyty, graniczącej z ulicą [...]

To już nie te sny, nie te noce, kiedy głodni siebie rozszczelniamy ciszę.
Gęsty poranek, wyciska leniwie spod powiek resztki snu. Przeciąga się jak kot. Zaczyna pachnieć ciepłym mlekiem i kawą. Nocny cień zamienia się w światło, błyszczy, mruga okiem. Spokojne jak dotąd tkanki wsi pęcznieją, pragnąc chłonąć ciepło.
Po cichu przybywają pierwsi goście. Rozpoczynają spektakl. Klaszczą im źdźbła traw i zbóż rozkołysane w takt na wietrze. Proszą się, by znów strącić z nich spokój.
Zaciągam się. Ta cząstka mnie, darowana tobie, tu teraz przepada. Między nocą a dniem. Gdzie mgliście rysują się twoje ramiona. A w nich mój miarowy oddech.
Między ciszą a ciszą kołyszą się myśli...

Sylwia Pryga

Rozmowa nie była potrzebna, wszystko inne nie było już ważne. Zasłona w oknie dawała półcień, wieczór zajrzał do okna, nie zapalali światła w blasku snopu ulicznej latarni, patrzyli przed siebie szklanym wzrokiem.
To był dramat jakiego nie spodziewali się, jakby nóż, przeszył serce na wylot, zadając ranę, która nigdy nie miała się zagoić.
Ciszę nagle wypełnił cichy i bardzo spokojny głos Ojca
- wiesz, z samego rana idę do szpitala, dasz sobie radę beze mnie?
- Tak kiwnęła głową, o nic się nie martw, [...]

Było trochę przed ósmą. Tato zjadł swoje śniadanie i wrócił do pracy, czyli zasiadł do klawiatury komputera. Mama też spokojnie kończyła śniadanie, bacznie obserwując jak śniadanie jedzą synowie - trzyletni Staś i czternastomiesięczny Jaś. Staś siedział i jadł przy swoim malutkim stoliku, a Jaś w specjalnym siedzisku, gdzie dodatkowo był przypięty pasami. Ot takie urządzenie typowe dla dwudziestego pierwszego wieku w wychowaniu dzieci. Obaj mieli podane na śniadanie typowe kanapki tylko pokrojone nożem na drobne [...]

Jeszcze przed wyjściem z domu, zdążyła napisać jedną zwrotkę wiersza, do którego naszkicowała obraz, przedstawiający burzliwą pogodę.

Burza to...
Rozpacz malowana na twarzy pochmurnego nieba
spoglądającego na czerwoną różę z pąkami kwiatów
zaróżowionych westchnieniem zmoczonej deszczem ziemi
pobudzona niczym muśnięcie ustami szalejących zmysłów
lekkiego powiewu chłodzącego twarz po drodze donikąd.

Zadowolona z efektu, przygotowała się do wyjścia z domu. Spacer po obfitym jedzeniu dobrze jej zrobił, mijała [...]

Na samym środku sali, stała tryskająca ,,energią" fontanna, w błyszczącej wodzie, na jej dnie leżały pieniądze, rzucane tu na szczęście, przez różnych odwiedzających Palmiarnię.
- Chcesz monetę? zapytał ojciec.
Matylda w odpowiedzi powiedziała krótkie
- Yhym.
- Pamiętaj, koniecznie przez lewe ramię, instruował ją, stań tyłem i pomyśl życzenie.
Ale go nie zdradzaj. Tak zachęcona dziewczyna, z rozmachem wyrzuciła za siebie,swoje skryte marzenie.
-Teraz na pewno się spełni, powiedziała
-musi, skwitował to [...]

W związku z brakiem zrozumienia i obrazoburczymi komentarzami na forach dyskusyjnych o alegoriach spożywania ciała i picia krwi Jezusa Zbawiciela (Jan 6,48-56) "Ja, Jezus Zbawiciel jestem chlebem żywota, pokarmem duchowego życia, powszechnie obowiązującym prawem miłości, objawionym w ciele moim. Ojcowie wasi, potomkowie Abrahama byli pod prawem literalnym systemu ofiaczniczego, jedli mannę, pokarm duchowy systemu prawno - ofiarniczego na pustyni, pesach - przejście ze śmierci, prawa literalnego do życia objawionego w ciele Jezusa [...]

"I obcował Kain z żoną swoją, a ta poczęła i urodziła Henocha" Czyli nastąpiła kontynuacja aktu rozradzania się i rozpoczął się proces rozradzania się. Ukończony urodzeniem Henocha, którego Kain bratobójca, tułacz i wędrowiec. Świadomy zbyt wielkiej winy jego, by można mu ją odpuścić (Rdz.4,13) Zaniechał kontynuacji świadomości o przyczynie i skutku oddzielenia od systemu duchowo - informacyjnej całości. Przemilczał bratobójczą zbrodnie Abla, która będzie oddziaływać bratobójczą zbrodnią z ziemi na [...]

Pozbierałem zmysłowe serca truskawek w naszym ogrodzie. Patrzę na was w tym koszyku, wszystkie jesteście takim pożądaniem dla zmysłów. Ogniście czerwone, jedynie tak pachnące, niepowtarzalnie smakujące. Dotyk was pragnie. Z ust słychać panegiryki strun głosowych, gruczołów ślinowych, przyśpieszonego tętna i krążenia krwi. Wszystkie na głębię słodyczy waszych wnętrz. Lecz ja wiem też i to, wzrokiem i szóstym zmysłem dostrzegam i czuję, że niektóre z was są już bardzo zmęczone. Przebrzmiewające. Przemijające [...]

- Ostatnio, nie mam czasu dla Ciebie, zaczął mówić mężczyzna. Chciałbym Ci dzisiaj to jakoś wynagrodzić.
- Dziękuję tatusiu, powiedziała Matylda.
-Wiesz, robisz się coraz bardziej podobna do swojej matki, masz taki sam w policzku dołeczek, gdy się uśmiechasz jaki ona miała.
- Naprawdę?
- poza tym, ślicznie dziś córeczko wyglądasz.
- Oj tatku i Tobie nic nie brakuje, uśmiechnęła się i dodała,wyglądasz w tym garniaku jak James Bond - zażartowała.
- Bo niecodziennie wychodzę na randkę, z tak piękną, młodą [...]

Msza jak zawsze trwała ponad godzinę, ponieważ lubiła pieśni religijne bardzo głośno śpiewała.
,,Bóg jest miłością" Ludzie, po zakończeniu ceremonii niespiesznie wychodzili, z uśmiechami i wypiekami na twarzy, jakby o kilogramy lżejsi.
Tak samo jak oni, też dzisiaj poczuła się dziewczyna, świat wydał jej się dużo piękniejszy, więc postanowiła, że zaraz po ceremonii będąc już w domu, zacznie się uczyć.
Niestety, nie mogła się skupić a zaległości, które narosły przez chodzenie na wagary, bardzo się [...]

Bezwiednie palcem narysowała serce, w środku napisała imię Ryszard.
Głos Ojca szybko sprowadził ją na ziemię. Matylda usłyszała wołanie.
- Córeczko śniadanie, poczuła zapach świeżo smażonej cebuli. Jeszcze w szlafroku i mokrych włosach weszła do kuchni i usiadła przy stole.
- Cześć tato, powiedziała, sięgając po kubek z gorącym mlekiem.
- Cześć, odpowiedział mrugając żartobliwie do niej jednym okiem, smacznego córeczko jedz jajecznicę, bo wystygnie.
Przełykała kęsy ze spuszczonym wzrokiem, uparcie [...]

Miałyśmy tam jechać taksówką. Poszłyśmy więc na postój i weszłyśmy do pierwszej wolnej taksówki. Kierowca zadał pytanie, dokąd jedziemy. My mu odpowiedziałyśmy. Odpalił silnik i w drogę! Są różni taksówkarze. My trafiłyśmy akurat na rozmownego i podtrzymującego rozmowę. Znalazł się wspólny temat: ogród. A dokładniej rozmowa zeszła na truskawki. Kierowca miał z nami wiele wspólnego. Uprawiał on bowiem też te owoce. Pragnę nadmienić, że w dobie epidemii, miałyśmy maseczki, taksówkarz także. Rozmowa dotyczyła więc tych truskawek. Kierowca pytał się, jakie nam urosły, jak je nawozimy? To była przyjemna rozmowa. Miło się rozmawiało z tym człowiekiem. Gdy dotarliśmy na miejsce, spytał się, czy będziemy miały czym wrócić. Odparłyśmy, że tak. Nasz taksówkarz odjechał. Człowiek ten, mimo nałożonej maski, pokazał nam całe swe dobre serce. Nie ukrywajmy się więc za maskami. Uśmiech, chociaż niewidoczny, powinniśmy zastąpić dobrym słowem oraz czynem.