Opowiadania

Bratnia dusza nie jest kimś, kto cię dopełnia. Bratnia dusza to ktoś, kto inspiruje cię do samodoskonalenia. Bratnia dusza to ktoś, kto nie ocenia cię za twoje wady. To ktoś, kto widzi twoje postrzępione krawędzie, kto widzi  części ciebie, które zostały zniszczone przez miłość i życie. Bratnia dusza widzi wojny które toczysz i decyduje się stanąć obok ciebie. Bratnia dusza to ktoś, kto patrzy, jak konfrontujesz się ze swoimi słabościami od wewnątrz, zawsze zachęca cię do walki o swój własny czas, na swój własny sposób. Zawsze motywując cię do dalszego działania.

Jesienią bardziej tęsknię,
bo nastrojony ciepłem
dochodzącym z palącego się kominka
na koniec dnia, przy lampce winka
z głową opartą na ukochanym ramieniu,
nie poddając się zmęczeniu
można wsłuchiwać się w dźwięki deszczu
tłukącego o parapet do wtóru szeptu...

błogo - nie?
A gdy tego już nie ma,
tęsknota serce pożera.

"Po tych wydarzeniach" Czyli po błogosławionym zwycięstwie nad Kedorlaomera militarną koalicją, i po spotkaniu z nieświadomym błogosławionego zwycięstwa królem Sodomy oraz Melchisedeka, władcą monarchii, hierarchii i instytucji hieratycznej "doszło Abrama w widzeniu następujące słowo Pana:" Czyli doszedł dźwięk akustyczny do Abrama i otrzymał w wizji następujące: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik wizualnej informacji Wszechmogącego "Nie bój się Abramie," Czyli nie bój się Kananejczyków Abramie, "Jam tarczą [...]

"Lecz Abram odpowiedział królowi Sodomy: " Czyli Abram odpowiedział królowi Sodomy, nieświadomemu błogosławionego zwycięstwa Abrama nad Kedorlaomara militarną koalicją. "Podnoszę rękę swą do Pana, Boga Najwyższego" Czyli składam przysięgę swą Wszechmogącemu Bogu Najwyższemu "stworzyciela nieba i ziemi" "że nie wezmę ani nitki, ani rzemyka sandałów, " Czyli, że nie wezmę ani przędzy na tkaninę, ani rzemyka na sandały. Bo za czasu Abrama znane było rzemiosło tkackie i garbarskie " ani niczego z tego wszystkiego, [...]

A grzyby lekarzom i nauczycielom oraz prawnikom zbjerali synowie jednego ze sąsiadów. Byli piekielnie obeznani z lasem. Mieli swoje cudowne miejsca i tam zbierali przecudnej urody borowików, czerwone kozaki, rydze lub kurki i zanosili szacownym przedstawicielom palestry, przysięgi Hipokratesa i siłaczkom oraz siłaczom miasta i wsi. Tu mała dygresja odnośnie grzybów. Nad jednym z przeciwpożarowych stawów, w sumie jeszcze poniemieckich, rosły takie jakby prawdziwki, tylko korzenie i kapelusze miały czerwone, wpadające w bordowe. [...]

Co jeszcze było naszym udziałem w pracach leśnych, nas dzieci w wczesnych kilkunastu latach, aż do 1989 roku, kiedy to zmieniliśmy system polityczny, gospodarczy i otworzyliśmy też puszkę Pandory do innego systemu religijnego i obyczajowego. Ano młodniki trzeba było przecinać. Nasadzenia kosiło się z traw i ziół przez kilka lat, a potem leśniczy pozwalali młodziutkim drzewom rosnąć. Szybko pojawiała się konkurencja dla młodych szkółkowych drzewek. Były to samosiejki brzóz, czeremch, dębów, klonów i wszelkich innych [...]

„Potem podzieliwszy swój oddział (z trzystu osiemnastu wypróbowanych ludzi) napadł na nich (militarną koalicję Kedorlaomera) w nocy ze sługami swymi (urodzonymi w Abrahama domu) pobił ich (militarną koalicję) i ścigał (pobitych) aż do Choby (przy szlaku komunikacyjnym z Egiptu do Chaldei) na północ od Damaszku (przy szlaku komunikacyjnym)” „Tak odzyskał cały dobytek (zabrany przez militarną koalicję Kedorlaomera) Również przyprowadził na powrót (uprowadzonego) Lota, bratanka swego, i jego dobytek (zabrany przez [...]

W lasach pszczyńskich dobrze się myśli i rozważa. Sam przejazd przez nie jest medytacją, modlitwą i opowiedzeniem się po stronie Boga. Przejeżdżamy przejeżdżając przez te lasy przez miejscowość Kobiór, a tam w tamtejszym kościele rekolekcje głosił kilka tygodni temu ksiądz Adam Szustak, co na pewno świadczy o wielkiej otwartości i odwadze tamtejszego proboszcza. Tradycyjny Kościół Katolicki jest pełen obaw, że ojciec Szostak tak bardzo nie pasuje do polskiego typowego księdza i wiernego, że wcześniej czy później [...]

PAŹDZIERNIKOWY OGRÓD 3

Październik w ogrodzie beskidzkim jest bardzo deszczowy, a zatem wszędzie dookoła domu jest bardzo grząsko, bardzo mokro i bardzo wilgotnie. Rozmięka gleba, a głowy słoneczników, rudbekii i aksamitek nabierają wody. Pod wpływem jej ciężaru aksamitki i rudbekie kładą się na błotnistej glebie, a słoneczniki upadają twarzami w kałuże, siejąc popłoch wśród szczygłów, sikorek, wróbli, które właśnie trwały wczepione w ich głowy i smacznie zajadały się oleistymi ziarnami. No i kotów, które [...]

Lasy Pszczyńskie. Piękne i życiotwórcze Lasy Pszczyńskie. Lubię wracać przez nie z Tychów. Przyglądać się sarnom i łaniom pasącym się wzdłuż drogi krajowej nr 1. Lubię oglądać te wspaniałe pomarańczowe zachody słońca, a nawet totalnie czerwone. Lubię oglądać wschody księżyca, który też jest za każdą pełnią inny, ma inną wielkość i bardzo różne kolory przywdziewa. Teraz jestem tutaj i jadąc mogę rozmyślać o czasach bardzo dawnych, ale nie tak dawnych, abym nie był ich uczestnikiem.

Las, a w nim mała [...]

Ten taniec, który ciągnie nas w otchłań. Nienawidzę go i kocham jednocześnie. Wykonuję go niczym na dworze Derwana. Trzymam jej smukłe ciało, którego zarówno nie mogę jak i nie chcę puścić. Choć czuję że z każdy krokiem, każdą figurą, zapadam się pod ziemię niczym ci, którzy leżą pod grobami na których tańczymy. Gdyż oni, którzy leżą tam od dawna, w przeciwieństwie do mnie, pomylili kroki. I tak leżą tam oni wszyscy, kobiety i mężczyźni, dzieci i dorośli, bogaci i biedni, a Ja, kiedy zerkam na nich odrywając wzrok od jej oczu, wiem, że brak tam tylko jednej grupy. I tańczyć nie przestanę, aż i oni się tam nie znajdą.
-Zeron.

Z oparów, będących pozostałością dawnego bólu, wyłoniła się ona. Pilnowała porządku w jego sercu. Stała się strażniczką duszy. Pielęgnowała to, co znajdowało się w środku. Była to wielka odpowiedzialność. Lecz, skoro się kocha, nie ma wtedy znaczenia skala trudności. Wszystko to staje się przyjemnością, i chce się tego ,pożądając coraz mocniej i bardziej.

"Zabrali też Lota, bratanka Abrama, i jego dobytek i odeszli; mieszkał bowiem w Sodomie" Czyli militarna koalicja Kedorlaomera zabrała do niewoli Lota syna Harana, brata Abrama i jego wielki dobytek, przez który nie mógł Lot przebywać razem z Abramem (Rdz.13,6) i odeszła militarna koalicja. Lot bowiem mieszkał w Sodomie po ugodowym pierwszeństwie jedno aspektowego wyboru Lota. Bo" że cały okręg nadjordański był obfity w wodę..."(Rdz.13,9-11) bez aspektu mieszkańców Sodomy (Rdz.13,13) "I przyszedł pewien uchodźca, i [...]

Jechaliśmy już dobre dziesięć minut, kiedy taksówkarz powiedział:
- Dwieście kilometrów bez zimowych opon… hmm… no, nie wiem, czy dam radę.
Co szybko uzupełnił:
- A tak przy okazji, chłopcy, macie jakąś mapę?