Opowiadania

Zimne ściany, pomalowane na biało, stalowe pręty w oknie i dwa piętrowe łóżka stojące przy drzwiach.
Ten widok, wciąż prześladuje Marka we śnie.
On to, były wychowanek Domu Dziecka w Dębnie Lubuskim, zamknięty w sobie i nieufny, nikt go nigdy nie kochał i on nie umiał wyrażać swoich uczuć i emocji. Czuł się zraniony jak mały psiak, wciąż adoptowany i z powrotem oddawany, bo się nie sprawdzał.
Czas młodzieńczego buntu i złego wpływu rówieśników, zapisał się w jego życiorysie grubą kartoteką, co się z tym [...]

Kiedy koleżanka wyszła, to zalała prawie jedną trzecią szklanki kawy wrzątkiem. Drugą szklankę wzięła do ręki wyszła z nią do łazienki. Wychodząc zamknęła gabinet na klucz. Kolejnym kluczem otworzyła łazienkę. Weszła, postawiła szklankę na umywalce i wybrała numer męża w smartfonie. Chwilę trzymała go przy uchu, po czym z głośnika usłyszała mężowskie:
- Kocham Cię.
- Też Cię kocham, bardzo - odpowiedziała.
- Co tam a arbajcie, spokój?
- Tak, dzisiaj wrzuciłam luz, najpierw pogaduchy, potem pierdoły, a [...]

Piach przyjmuje kształt mojego ciała, z przyjemnością chłonę jego chłód. Czuję jak zgrzyta pomiędzy zębami i udami.
Usta przybierają barwę szarą, włosy też. Zaczynają mnie skubać pijane chrząszcze i jętki. Drażnią podbrzusze. Jeden kęs jak za jeden grzech, aż boli.
W oddali dogasa ognisko i ostatnie promienie słońca. Liżą spokojną taflę, wtapiają się, giną w toni. Morze nuci pieśń zagubionych, próbuję przez chwilę się wsłuchać. Sennie kołysze, obija o falochron. Wypluta na brzeg zieleń i brunatność chowa połyskujące muszle i kamyki, wypłukane przez nurt kolorowe szkiełka. Na każdym z nich naznaczony fragment innej historii...
Dogasa dzień, dzień o jego oczach i dłoniach. Słonych i wilgotnych ustach. Czuję ciepło. W końcu milkną mewy.

Sylwia Pryga

- Naprawdę?
-Tak
- moi rodzice zginęli w wypadku samochodowym, kiedy byłem jeszcze bardzo mały, wychowałem się w ,,Bidulu"
-dlatego rozumiem Ciebie doskonale, bo też przeżyłaś tak wiele. Chociaż powiem Ci, że ta historia z Cyganką nawet mnie rozbawiła, taka duża dziewczynka i dała się nabrać?
- ciekawe jak Ty byś się czuł na moim miejscu, mruknęła
- już dobrze - powiedział, widząc nadąsaną minę Matyldy, rozumiem, że nie jest Ci wcale do śmiechu.
- Zostałaś w pewien sposób okradziona
- to prawda
- nie [...]

- Dlatego pewnie ten sport, cieszy się popularnością w całej Europie, powiedziała Matylda, gdzieś o tym czytałam, dodała rumieniąc się i dalej kontynuowała
Wiem też, że Zielonogórski stadion żużlowy jest własnością miasta, i zarządzany jest przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji.
- O zaskoczyłaś mnie, zaśmiał się Marek.
- Wiesz, że na stadionie znajduje się też siedziba klubu żużlowego ( ZKŻ SSA oraz Stowarzyszenia ZKŻ ) i motocykliści organizują tu zawody żużlowe już od 1946 roku?
- tego nie [...]

Był majowy wtorek. Od soboty lało i prognostycy pogodowi przepowiadali, że wody w rzekach będzie tyle, iż kiedy już wszystkie te wody spłyną do Wisły z gór, to Wisły koryta zabraknie tym wodom i Wisła rozleje się w rejonie Goczałkowic.

Pani inspektor weszła do swojego gabinetu. Na drugie piętro dźwigała wielkie torby z sadzonkami krzewów. To były krzewy z jej ogrodu dla koleżanek z pracy, choć może lepiej jest napisać współpracownic? Przywiozła im miliny, wiciokrzewy, pigwowce czy też krzewuszki. Krzewy te stale z [...]

,,Marta"

,,Wspomnienie - Ładnie umrzeć"

Lśniąca błyskawica, przeszyła niebo.
Dotknęła ziemię i znikła w konarach drzew, w kierunku drogi, prowadzącej do wsi, gdzie rosną jesiony, szlachetne dęby i kasztany.
Mieszkańcy mówią o nich: ,,Długowieczni strażnicy krajobrazu"
Dumnie stoją na straży, najpiękniejszych zakątków i miejsc, a każde z nich dzięki nim, ma swoją historię.
Złowrogi pomruk, nadchodzącej burzy, zmusił do szukania schronienia w domu z czerwonym dachem.
Budynek stoi sobie, na pagórku z dala od [...]

- To tak samo jak ja, powiedziała Matylda, lecz ostatnio niestety odwiedzam tu ojca, tak mi go brakuje, dodała. Dziewczyna nagle rozpłakała się w głos, przechodnie litościwie spoglądali w stronę pary.
- Wstań, bo zmarzniesz, mężczyzna troskliwie objął dziewczynę i podprowadził do najbliższej ławki.
- Widzisz tu niedaleko jest stadion żużlowy, może podejdziemy?
- posiedzimy tam, wszystko mi opowiesz
- tak się składa, ze mam jeszcze jedną butelkę wina, zamierzałem ją wypić w samotności.
- Ale cieszę się, że będę [...]

"I obcował Adam jeszcze raz z żoną swoją, a ona urodziła syna i dała mu imię Set, " Czyli kontynuacja kilkukrotnego aktu rozradzania się Adama i żony jego. Zakończona urodzeniem syna, czyli potomka danego od Boga z nadanym mu umownie imieniem Set. " mówiąc: Bóg dał mi innego potomka zamiast Abla, którego zabił Kain" Czyli nośnik świadomej informacji, że to Bóg dał mi innego potomka zamiast Abla, którego zamordował bratobójca Kain. "Setowi także urodził się syn i nazwał go Enosz " Czyli Set też kontynuował akt [...]

Przyczyną wszelkich dramatów i poniesienia konsekwencji jest brak świadomości o egzystencji w wymiarze fizycznym i duchowym oraz dualizmu korpuskularno - falowego cząstki elementarnej w oddziaływaniach informacyjnych człowieka - rodzaj informacji ze wszechinformacją - informacja dla całości i o całości rodzajów informacji we wszechinformacji, które kodowane są w trójwymiarowym barwnym obrazie wizji i fonii, niezwykle szczegółowa informacja o całości rodzaju informacji, z nośnikami destrukcyjnych falowych informacji myśli, [...]

Kiedy dotarła do domu, w mieszkaniu panowała grobowa cisza, nie zdejmując butów dziewczyna zatrzymała się w przedpokoju, patrząc na swoje odbicie w zwierciadle, czesała włosy.
Po jakimś czasie, uświadomiła sobie, że to jest bezcelowe, nerwowo zaczęła się śmiać, głośnym nieprzyjemnym rechotaniem, który ją samą przeszył na wylot nieprzyjemnym dreszczem.
Przygnębiona usiadła na podłodze, skuliła do przodu ramiona, głośno szlochając dopiero nad samym ranem, ze zmęczenia zasnęła.
Pod wieczór, obudziły ą [...]

Często tamtędy przechodziłam. Z witryny zapraszał czerwony neon "Cafe".
W swoim kącie, on. Na małym stoliczku leżał elegancki kapelusz, stała czarna. Majestatycznie wrzucał trzy kostki cukru a czwartą moczył, po czym ją ssał. Jakby chciał się zaszczepić na gorycz całego świata.
Próbowałam wyczytać z jego twarzy, gdzie teraz jest, kogo odwiedza. To raz zagryzał wargi, reagując rozszerzeniem źrenic, to znowu śmiał się w głos wycierając ukradkiem łzę z przekrwionego policzka. Innym razem zastygał w bezruchu z przekrzywioną na bok głową, pogłębiając bruzdy na czole.
Pewnego ranka go nie było. Na stoliku stała niedopita kawa i przełożona w połowie książka zakładką z aniołem.

Wieczorem zobaczyłam w wiadomościach:
"Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie...
Zaginął, około 2 lata temu."

Sylwia Pryga

Cyganka usiadła obok i wyciągnęła z kieszeni karty, były to kolorowe obrazki, jakich dotąd Matylda nie widziała.
Dziewczyna z zaciekawieniem przyglądała się
- piękne powiedziała. Cyganka spojrzała jej w oczy i uśmiechnęła się, ukazując śnieżnobiałe uzębienie.
- To specjalne karty, są u nas Romów przez pokolenia, widzisz jakie duże, niczym Twoja dłoń, malowane też ręcznie przez naszych przodków.
One nigdy nie kłamią, są w swoim rodzaju jedyne, niepowtarzalne i prawdziwe.
- Sama zobacz, to jest dama kier
- [...]

Na miejsce, do którego idzie się z bólem, ze słowami żalu wyciskającym łzy z oczu.
Gdzie zastygłe twarze na fotografiach skrywają historie, słyszalne tylko w ciszy oświetlonej blaskiem świec.
Życie, które chowa się pod zimną płytą, samotnia żywych i umarłych, niewiadoma droga donikąd, dla ludzi słabej wiary jak Matylda.
Odtąd, już nic nie było takie samo, powietrze miało inny zapach, woda smakowała w specyficzny sposób, dzień i noc zlewały się w jedną porę przetrwania. Sens życia zmieniło znaczenie, a [...]