Opowiadania

W południe Ania przybiegła z ulicy do domu i zapytała się dziadków - czy pójdą z nią i jej koleżankami na plac zabaw? Spytali ją - czy ich rodzice się zgodzą, żeby z nią i nimi szli. Odpowiedziała, że tak, że taki plan mają już od wczoraj i wszystkie rozmawiały z rodzicami.Odpowiedzieli Ani, że tak, ale dopiero późnym popołudniem, bo teraz są zajęci sprzątaniem domu, [...]

Pasła krowy. Od dzieciństwa. Odkąd pamięta. To było jej główne zajęcie. Bo to zawsze bieda w domu była, a i ta krowa mleka na kolację dała. Obok pastwiska był las. Taki ani za mały, ani za duży. Lubiła chodzić po lesie. Zbierała szyszki. No i grzyby naturalnie, gdy był na nie sezon. Krowę zostawiała na pastwisku, sama natomiast szła, bo ja wiem, tak sobie szła przez las, by [...]

Choćby się zesr.ać, wypruć flaki, znieść tysiące chwil wkur.wienia i ciężko nad sobą pracować, to jak mówi chińskie przysłowie: ni chu.ja, ile potu i łez przelejesz, nie zmienisz wszystkich swoich wad. Ale jeśli popracujesz mądrze - przekujesz je we własne wartości.

W świecie, gdzie panuje skur.wi.elstwo - tylko wyrafinowanie, chłód i świadoma chęć zysku oraz przewagi [...]

Beton miasta zastał nas w rozdartych na raty światłach,
przez kraty wpada uliczny oddech, zgiełk i hałas.
Asfaltem idą cienie albo trupy albo lepkie ciała,
jak małe, szkodliwe robaczki żyjące pod ziemią.

Miasto tętni, miasto tłoczy zakamarki ulic
do samego centru. Miasto pełne rozgałęzień,
oplata skrzyżowania, zawęża pole widzenia.

W chłodnym blasku szyldów, blaszany [...]

https://www.youtube.com/watch?v=hrDCRMwoVys

(zapraszam do części 2)

Miewam czasem to wspomnienie, które wydaje się być wyryte w kościach, zapisane we mnie mocniej, niż moje własne geny. Wspomnienie, które wydaje się być starsze ode mnie, sięgać głębiej i pochodzi z podziemi miasta, do których zakazano wchodzić pod karą rozłupania.
Kiedyś odbyło się kilka, tego rodzaju [...]

O czym by tu pisać? Teraz w tej chwili. Podobno pisanie dobre na chandrę. Coś w tym jest. Z głośników leci Hunger Strike zespołu Temple Of The Dog. To już dwa lata, gdy nie ma wśród nas Chrisa Cornella… Ale życie płynie nadal i musi płynąć. Mimo że niektórzy zatrzymują się w połowie tejże drogi. Niekiedy człowiek, który jest słaby, po prostu nie wytrzymuje i wysiada na [...]

Poszłam dziś załatwić pewną ważna sprawę
Kobieta (Urzędnik państwowy)przeprowadza ze mną wywiad
Pyta się mnie, jaki kierunek studiuje
Ja na to, że Matematykę
A ona do mnie
"Posra*o Cię kobieto? "
Serio? Tak się odnoszą ludzie na stanowisku...

Chcesz być szczupła, a jak na złość apetyt Ci dopisuje. Zastanów się, dlaczego tyle jesz? Może chcesz być grubsza? Nie, to odpada, lepiej się czujesz, gdy ważysz mniej. To o co chodzi? Zajadasz stres, z nudów się objadasz, a może po prostu smakuje Ci to, co zjadasz? Nie wiesz. Mam radę; jedz ile chcesz, bylebyś nie przytyła, nawet schudnij trochę, dasz radę? Myślę, że tak. [...]

Babe ćap.

Drogheda dostała umowę o dzieło, czyli pracodowca - postubowska firma ochroniarsko - sprzątająca, poprosiła ją o sprzątanie przez miesiąc pensjonatu, a więc witaj czytelniku w postkomunistycznej Polsce , która ma się dobrze za Kaczystanu.

- Jedziesz ty z Natalią, czy ja?
- Zdecydowanie uważam, że twoja moc nabywcza i Natalii jest silniejszą, więc skutki waszego sklepingu będą wiele pozytywniejsze dla gospodarki Irlandii i Niemiec , więc skorzystają też bogaci obywatele tych państw, a ja pobedę radośnie z wnuczką i oddam się też czytaniu w słońcu, wietrze pełnym weny i tej niewypowiedzianej zieleni .

Kamień spada, uderza w lustro. Sieć pęknięć i powikłań, zbiegów losu, i zdarzeń nie po myśli. Struktura świata, chaotyczna, omylna, mimo to bezbłędnie trafia w emocjonalność człowieka, wyciąga co lepsze, żuje w ustach jak padlinę, wypluwa. Zostają szczelin w skałach, małych punktach zaczepnym ze światem zewnętrznym. Wątpliwości mają tam gniazda. Siedzą cicho i [...]

Spotkali mnie w towarzystwie Roma,
małe miasto, wszyscy Cię znają
Choć jednak mało kto wie,
że to partner mojej przyjaciółki( bo mieszkają za granicą)
Dlaczego ludzie jak cie widzą z mężczyzną
To od razu tworzą sobie różne historie
Widać to w ich oczach...
A że akurat oboje przechodzimy
kryzys z Nią
Trafiła w się okazja, żeby porozmawiać
A ja zawsze znałam Ich historię z jednej tylko strony...
Boję się, że Ty, kiedy mnie widziałeś,
to pomyślałaś sobie coś złego...
A jestem pewna, że widziałeś...

Miałem inne plany pisarskie na dzisiejszy dzień, ale niech będzie wesoło, niech będzie sielsko, niech będzie bardzo spokojnie, bo nasz biskup Pindel dał na dzisiejszy piątek dyspenzę, więc nie pościmy, więc dał zachętę do zabawy, do wesołości, do szczęścia. Wolno nam!

Wiktor Dominik i Anna wrócili z kościoła ze dwadzieścia po siódmej, czyli już pod wieczór. Boże [...]