Wychowałem się na Warszawskiej Pradze, w podwórkowej studni. Wysłuchałem przeróżnych opowieści prawdziwych i złudnych. Słowa obijały się o ściany, zaglądały do okien, gospodyniom w gary, zanim wir z wonią porywał do góry.

Tutaj obowiązywał kodeks i miłość. Ktoś z rodziny poszedł do mamra, a były dzieci, pomagało całe podwórko. Każdy za uszami coś miał. Noga może się podwinąć. Zdarza się.

W knajpie u zbiegu Ząbkowskiej i Targowej. Pan Henio zawsze tu bywał. Słyszę jego głos: - Pani Krysiu! Setuchna i [...]

Wtorek jest. To dobry dzień na prozę. Trochę tych wierszy do wstawienia mam, ale dla mnie to mniej ważny dział pisania, choć, gdy piszę o osobie dla mnie najważniejszej, to tak nie jest. A talerz dobrze skomponowanej zupy fasolowej każdemu się należy i to nie wiem, czy nie powinien być żarełkiem w poniedziałek, bo wtedy tych sił potrzebujemy najwięcej. A za talerzem dobrze skomponowanej fasolowej powinien iść drugi talerz, na którym są ziemniaczki tłuczone, porządny kopiec surówki i wielki gruby soczysty schabowy. [...]

"Potem Abraham wstał od swojej zmarłej i rzekł do Chetytów, mówiąc: Jestem u was osiadłym przybyszem; dajcie mi u siebie na własność grób, abym mógł wynieść z domu i pochować moją zmarłą" Czyli potem gdy Abraham odbył rytuał po swojej zmarłej żonie wtedy rzekł do Chetytów, mówiąc: Jestem u was - plemienia Chetytów przeklętych - nieświadomych potomków Kanaana, syna Chama (Rdz.9,25) osiedlonym przybyszem dajcie mi pośród waszego plemienia na własność mój grób, abym mógł wynieś z domu i pochować w moim [...]

Siedział w pokoju i rozmyślał. Przy czym kolejne sekundy popędzały czas i to, co nieuchronne. Zastanawiał się nad nią. Odkąd widział ją ostatnio, zrobiła na nim ogromne wrażenie. Czy to ukłucie w sercu, niewinne jakby, to znak? Miał się bać zawału? A może to coś zupełnie innego? Był skonsternowany. Gubił się. I wtedy usłyszał pukanie do drzwi. Był w szoku. To ona. Piękna była, może nawet bardziej niż ostatnio. Puls momentalnie mu skoczył. Może chciał zapytać, co tu robi, ale nie zrobił tego. Sama [...]

"A Sara żyła sto dwadzieścia siedem lat; tyle było lat życia Sary" Czyli a Sara o umownie zwanym imieniu, to ukształtowany funkcjonalnie zewnętrznie i wewnętrznie rodzaj informacji w formie energetycznej we wszechinformacji - informacja dla całości rodzajów informacji i o całości rodzajów informacji, w którym się odbywały cyklicznie przez sto dwadzieścia siedem lat lunarnych według miesiąca synodycznego i syderycznego. Oddziaływania informacyjne z Sarą, ukształtowany funkcjonalnie zewnętrznie i wewnętrznie rodzaj [...]

Ogrodnik przekazuje ogród, jego bogactwo, stąd takie nagromadzenie przekazu w jego pisanej twórczości, że trudno o zrozumienie. Chaos, więc go podsumowują czytelnicy i słuchacze, ale jednak wierni.

A pewien minister, to powiedział, że wiejskie dzieci są lepsze od miejskich, co właśnie podchwycił pewien wiejski ogrodnik amator i taki samowyrodek pisarski i rozwinął myśl ministra, że górskie dzieci wiejskie są lepsze jeszcze od dzieci wiejskich nizinnych, bo chodziły do szkoły pod górkę, a wracały ze szkoły z prądem [...]

Leżeli obok siebie z rękami pod głową, wpatrzeni w sufit. Nasyceni sytością, która nie pragnęła już ani odrobiny dotyku, która nie pozostawiła najdrobniejszego braku. Każdy fragment ciała, nawet każda wewnętrzna komórka były kompletne. Do tego stopnia, że wydawało się że z każdej, nawet odłączonej od reszty ciała komórki może rozwinąć się cały organizm. Dawało to swoistą pewność, spokój, że może się już wydarzyć cokolwiek. Mogą zostać razem, a mogą się już nigdy więcej nie spotkać. Jakby [...]

"Po tych wydarzeniach doniesiono Abrahamowi: Oto Milka urodziła Nachorowi, bratu twojemu:" Czyli po złożeniu ofiary z barana w zastępstwie jedynego syna swego Izaaka, na górze Moria i powrocie do Beer - Szeby, doniesiono Abrahamowi z Haranu (Rdz.11,31) Oto Milka córka Harana (Rdz.11,29)brata Abrahama urodziła Nachorowi, bratu Abrahama: Usa, Nachora pierworodnego, i Buza, brata pierworodnego, i Kemuela, ojca Arama, który zrodzi plemiona według swojego imienia. I Keseda i Chaso, i Pildasza, i Jidlafa i Betuela ojca Rebeki "A Betuel zrodził Rebekę. Tych ośmiu urodziła Milka Nachorowi, bratu Abrahama" Czyli a Betuel, syn Nachora, brat Abrahama zrodził Rebekę. Tych ośmiu synów, potomków danych od Boga Wszechmogącego, urodziła Milka córka Harana, Nachorowi, bratu Abrahama "A nałożnica jego, imieniem Reuma, także urodziła Tebacha, Gachama, Tachasza i Maachę" Czyli a nałożnica Nachora, imieniem Reuma także urodziła Nachorowi synów, czterech potomków danych od Boga Wszechmogącego. Budowniczych szeregu miast-państw w zachodniej części Azji Mniejszej (Rdz.22,20-24)

"Przysiągłem na siebie samego, mówi Pan: Ponieważ to uczyniłeś i nie wzbroniłeś się ofiarować mi jedynego syna swego," Czyli złożyłem przyrzeczenie samemu sobie, mówi Bóg Wszechmogący: Ponieważ chciał Abraham wykonać wolę Boga Wszechmogącego i nie wzbronił się ofiarować na całopalenie jedynego syna swego Izaaka "będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak licznie potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza," Czyli będzie Bóg Wszechmogący w Abrahamie wypełniał swoją wolę w obfitości [...]

Człowiek to złożone stworzenie, które mimo wszystko woli prostotę. A ta wymaga podejmowania odpowiednich decyzji, również takich, które dotyczą własnego bycia, tego, kim się jest, jakie czyny podejmuje, jakim emocjom nie pozwala się mieć wstępu do głowy, a które trzyma blisko siebie, jak oręż. Rozmyślałem nad tym długie lata, chociaż poszczególne rozmyślania trwały krótkie chwile, stanowiły ledwo uchwytne przebłyski, by następnie pozostawić mnie w poczuciu utraty, którą próbowałem rekompensować wspomnieniem [...]

"I rzekł: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że boisz się Boga, gdyż nie wzbroniłeś się ofiarować mi jedynego syna swego" Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji posłańca Boga Wszechmogącego do Abrahama: Nie podnoś swojej ręki na syna swego, jedynaka swego Izaaka i nie czyń mu nic złego, bo teraz posłaniec Boga Wszechmogącego wie, że Abraham chciał wypełnić wolę Boga Wszechmogącego, gdyż nie wzbronił się ofiarować na całopalenie syna swego, jedynaka swego Izaaka. [...]

(fragment)

Poznałam to uczucie bardzo dobrze. Nocami, gdy leżę naga, w chłodnym łóżku, na popielatej pościeli, która komponuje się ze stalowym obramowaniem okien, a w mieście powoli gasną jasno - blade latarnie, by ustąpić miejsca pierwszym promieniom słońca, oglądam własne uczucia. Spoglądam na każde z różnej perspektywy, którą są myśli i wspomnienia. Potem stawiam uczucie obok własnego życia i na tej podstawie dokonuję jego wyceny. Wycena nigdy jednak nie może być obiektywna. Dlatego potrzebne są podwójne [...]