I z każdym dniem kochałam Cię coraz bardziej, a moja miłość była coraz większym rozczarowaniem. Jej ogrom zaczął mnie przerażać, ale kochałam nadal. Twoje słowo stało się cenniejsze niż promienie słońca i to Twój śmiech budował mój dzień.

Kochała go całym sercem. Kierował jej życiem, niczym jej właściciel. Miał na własność jej serce. Bez niego czuła się taka bezbronna i samotna.
Czy potrafł docenić to, że chciała dać mu wszystko co miała ?
Chciała oddać mu siebie.

Wstała po to by cieszyć się kolejnym dniem. Śmiała się, bawiła, jednak nie była szczęśliwa. Miała puste spojrzenie.. Nie płakała, jednak oczy zdradzały to jaka jest naprawdę...