Bardzo trafna myśl.

chcę dodać a on już jest w tym zeszycie..
rzadko się to zdarza, chyba pierwszy raz :)

Są i tacy który męczą ale czeka się na nich Z utęsknieniem bo przypominają skąd przybyliśmy i jaka drogę przybyliśmy

Świat bez muzyki to tak jak świat bez kolorów, drzewo bez liści, potrawy bez smaku. Istnieją ale są nijakie.

Coś jak z powiedzeniem jednego z naszych klasyków..
stłucz termometr nie będzie temperatury 😉

U nas ci Panie tego dostatek, całe kłębowiska 😉

Ładnie!(:

To taki tekst o mnie. Głęboko jestem zakorzeniony w ziemi, we wsi, w ludzkich sprawach codziennych, w pięknie wiejskiego modrzewia październikowego na tle nieb z błękitów i kocham swoją filutkę.

Falco mi chodzi bardziej o strefę umysłową człowieka..budowanie mostów pojednania a nie murów niezgody.
Bo świat można polepszyć jeśli zaczniemy polepszanie od jednostki..
Bo najważniejsze jest by człowiek widział człowieka w człowieku..:))

Wspaniałe! - :)

Ludzie boją się stracić życie, zdrowie, pieniądze, czas... póki to jest obok nich, oni mają spokój.
To niekoniecznie znieczulica. Ale coś w tym jest.
Hmm, ktoś kiedyś powiedział, że Straż Pożarna przyjeżdża, jak czuje dym, Policja - jak czuje pieniądze...
To stereotyp, ale czasem bywa i tak...

Ty stój, a ja... pożeram ich na śniadanie. :D
smok :))

Jakieś różki lub kopytka... :-)

Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie... :-)

Im człowiek bardziej siebie poznaje (zaczyna być świadomym swojej niedoskonałości), tym bardziej pozbywa się "pragnienia" bycia słońcem dla kogokolwiek... Nie oznacza to że nie może być inspiracją, kimś ważnym, dla innych, ale zdaje sobie sprawę że słońce jest tylko jedno. Uwalniając się w ten sposób od potrzeby "bycia kimś", staje się w końcu prawdziwy.
✋🙂