Ile razy można wybaczać? robiłam to ciągle.... ale przecież dusza i serce nie zniesie wiecznego łatania. zresztą i nić mi się już skończyła...

Czym jest serce bez miłości
W samotności zamiera
Życie daje tyle możliwości
Wielu złą drogę wybiera

Dwie istoty w twojej duszy
Stworzone z natury
Jedna niczym burza
Płomienne włosy spojrzenia wabią
W zielonych oczach lasu głębia
W ruchach kocia zwinność
Szybkość wiatru
Temperament jak wiosenna burza
Dotyk jak skrzydła motyla
W zapachu jaśminu toniesz
A jednak w szponach tej drugiej płoniesz
W nudę popadasz
Od niej się oddalasz
A jednak wracasz
Jak ten psiak zmęczony
W ciepłą nudę
Jak do starej żony…………
Bo łatwiej wybrać leniwe życie
Niż ideał zdobywać choć jest tak blisko

Siedemnaście wspólnych lat
Wspólnych zabaw i radości
Siedemnaście lat
Moje życie prawie całe
Przy moim boku biegałeś
Błyszczące oczy co rozumiały wszystko
Wesołe szczeknięcie gdy wypatrzyłeś mnie w oknie
Miękkie futro, w które wsiąkały moje łzy
Strzegłeś moich snów
Teraz ciebie strzeże świerk zielony
A mi pozostały wspomnienia o małym czarnym szpicu
O małym wiernym przyjacielu

Na czym ten świat stoi
Człowiek czas goni
Świat zegarów terminarzy
Nikt o gwiazdach już nie marzy
Pośpiech praca egzaminy…..
Stop!
Spójrz zabiegany człowieku
Istoto marna komputerów wieku
Gwiazd blask niech cię przebudzi
Tchnienie lasu niech twój pośpiech ostudzi
Weź w swoją dłoń
Białej róży mały pąk
I wśród świata zawiłości
Nie zapomnij o miłości