Niektórzy ludzie są tak biedni,
że jedyne co mają to pieniądze.

Tęsknota jak wściekły pies, gdy próbkujesz odwrócić się i uciec goni i atakuje przestać się bronić, rzuca się do gardła.

Ilość doświadczeń nie czyni Cię dojrzałym, lecz umiejętność wykorzystania ich.

Istnieje w człowieku taki rodzaj dobra, który tylko pies potrafi dostrzec.

Ludzi nie zabija się nienawiścią. Robi się to "miłością".
Złudną, iluzyjną miłością. Bo tylko wtedy tracą czujność i stają się łatwym łupem.
To nie nienawiść jest kluczem ... jest nim "miłość".
Art_ emida

Chwila między wdechem a wydechem, między wzruszeniem a obojętnością. Mrugnięcie powieką, myśl ulotna, pauza między pytaniem a odpowiedzią, moment między narodzinami a śmiercią.
Ta chwila właśnie trwa i nazwana została życiem.
Art_emida

Wykorzystaliśmy już cały alfabet i wszystkie znaki interpunkcyjne. Pozostała tylko kropka...
Kropka na końcu zdania.

Ludzkie narządy...

... dla mnie miarą rodziny jest to co w piersi... a nie to co w "gaciach"...

Ludzie szczęśliwi cieszą się z małych rzeczy i nie zamartwiają się małymi problemami.

Błąd za błędem. Wniosek za wnioskiem. Myślisz, że to coś da? Wyciągasz miłe frazy z każdego dnia, jak sznurówki z przemoczonych trampek...
Trampki rzucisz w kąt - życia nie możesz.

Nawet gdybyś miała cukierki zamiast oczu, biłoby z nich Twe gorzkie spojrzenie na świat.

Szesnaście minut razy dwa…
Tyle czasu dziennie jestem sobą.
Przez szesnaście minut rano mogę mówić co chce śmiać się i śpiewać.
Zanim założę maskę codzienności by wszyscy widzieli że jest ok…
Po wielu ciężkich godzinach, zrzucam ta maskę by znów na szesnaście minut być naprawdę sobą.
Zaciągam ręczny… i zakładam uśmiech rodzinny by wszyscy widzieli że jest ok.
Do czasu aż bezpieczna pościel wyśle mnie w miękki sen.
I tak co dzień żyć dla trzydziestu dwóch minut.