Ktoś mi powiedział, miłości nie ma , mysle ze miłość jest lecz ludzi zdolnych do miłości jest mało

Rdzę rdzenia mego istnienia niech życie zmienia na złoty pył doświadczenia.

Ze wszystkich ofiar, jakie składa człowiek, największą jest on sam złożony w ofierze własnej głupocie, wbrew swojej świadomości, woli i swoim zamierzeniom.
(by walvit)

Gdyby ludzie nie uczyli głupszych od siebie, na co tracą czas, nie byliby tacy głupi, ale gdyby z kolei kiedyś ich nie uczono, byliby jeszcze głupsi.
Wniosek: - dla dobra ludzkości trzeba się umiejętnie dzielić z innymi swoją wiedzą kosztem jej osłabienia.
(by walvit)

Bądź jak Księżyc...
Pokaż się z jasnej...
Lepszej strony...

Są nieba, które ciężko dosięgnąć na wyciągnięcie ręki.

Gwiaździsta noc...
Bezmiar nieba zachwyca,
przyciąganie Księżyca.
Patrzę i marzę...

Z uporem dążę do celu. Z upływem lat satysfakcja jest coraz mniejsza.

Czas to uruchomiona machina, która albo się wlecze powoli, albo biegnie, czasem leci albo płynie. Czas nie stoi w miejscu. Zawsze mu spieszno lub jest spóźniony. Jest bardzo mądry, wiekowy, pamięta wszystko co było. Dokąd zmierza? Ma jeden słaby punkt - przyszłość, niepewność.

Tak długo cię nie widziałam,
że wydajesz się być złudzeniem,
snem bladym,
marą,
westchnieniem.

Na znak miłości zakwitną róże w twoim sercu. Będą rosły wbrew wszystkiemu, bo ona cię ochroni. A potem jej podziękujesz, wręczając to co w tobie wyrosło. Ponieważ jest ci bliska.