Niedzielny spacer w wodospadzie uczuć 🤍Zamknięty w niemym krzyku ciągnie w dół 🤍Chłonąc emocje zawarte w jednym kroku 🤍

..na scenie
październikowego
poranka,
kolorowy motyl,
ostatkiem sił,
unosi się w słońca
ostatnie promienie,
przysiadł,
złożył skrzydła,
jak w modlitwie,
nie odleciał, skonał..

Żadna siła poza Stwórczą... Boską...

Nie ma prawa wychylać łba do tronu i do rządu nad duszami.

zagubione dzieci
Pełzają w mroku codzienności,
oddają serce walce lub tracą duszę w przyziemności.
uciekamy od ciszy w coraz to głośniejsze zakamarki,
boimy się dotyku innego, niż czułość walki
musimy ryczeć, szarpać się i uciekać od miłości.
Bo gdy serca nasze chcą ciepła
to tylko krwawią ze złości. ~~

Padają piękne słowa, na które zawsze miałaś uczulenie, pojawia się mnóstwo czułych gestów, w których wyczuwasz fałsz... Wszyscy dookoła zazdroszczą prawdziwej miłości, a Ty znowu czujesz, że to za dużo, że koloryzowane, że skończyło się zanim poczułaś, że może zacząć się na dobre. Uprzedzenie, czy jednak intuicja?

wiatr rzuca liśćmi o ziemię
słońce zmęczone upada pod cieniem
a ty
chcesz mnie zabić milczeniem

Zainspirowany myślą Nynulki..
Nawet aby przeżyć nie można przestać być człowiekiem.. Gdy się nim być przestaje życie nie ma wartości..

W umieraniu najbardziej bolesne jest to, że czyjeś serce przestaje bić pierwsze.

Podczas gdy ty szukasz czegoś
innego niż chcialam ci dać,
Ja daje innym to czego jeszcze nie mają...

i z każdą chwilą coraz odleglejsi sobie jesteśmy, aż żal, jesienny żal mej miłości...

Jestem ostatkiem mych myśli ,lecz ostatnio obawiam się czy ,aby nie jestem do tego straceńcem wszystkiego co posiadam.