Myśli

Żebrak wzgardzony przez życie - budzi go świt, w którym ujrzy twoje oczy, Aniele.

Ze światem jak w małżeństwie. Zdarza się wspólnota, zdarza separacja.

Czasami człowiek nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo może zranić drugą osobę zwykłą wiadomością lub słowem wypowiedzianym w nerwach. Robi to pod wpływem impulsu i w tej danej chwili uważa, że to co mówi/pisze jest odpowiednie... Otóż nie. Po kilku godzinach, dniach a nawet tygodniach zdaje sobie sprawę z głupoty tego co zrobił, zaczyna żałować swoich postępków i popada w mentalną melancholię. Stan ten spowodowany jest bezsilnością i żalem do samego siebie. Wyobraża sobie, jak mogłaby wyglądać relacja z osobą, którą zranił gdyby nie postąpił pochopnie i impulsywnie... Tak to niestety w życiu bywa, odpierdalasz coś głupiego a później siedzisz dniami i nocami żałując. Wiesz, że nie ma powrotu do tego co było i jedyne co Ci pozostaje to obwiniać samego siebie, bić się z myślami i wyciągnąć wnioski na przyszłość.

Kiedy odwalisz coś bardzo głupiego, nieodpowiedzialnego i niszczącego znajomość czujesz się źle. Jednak szukasz pozytywów w całej sytuacji i poniekąd uważasz, że faktycznie te dobre rzeczy które się dzieją są w jakimś stopniu twoją zasługą. Jednak po napisaniu do osoby, z którą zjebał Ci się kontakt właśnie przez twoją głupotę, całe nadzieje zostają zweryfikowane i czujesz się jak skończony debil z ochotą strzelenia sobie w łeb i odejścia z tego świata...

I wciąż trwam.
Tworzenie to dar…
Do kiedy nie wiem, tak jak i nie wiem dlaczego mnie w obłoki niesie?

Krystyna A.Sz. 22.08.2019r./ 22:17

wybory:
casting na zdalnie sterowanego przywódcę

Trzymam serce na dłoni. Poprzebijane, pokaleczone, przepołowione na pół. Twoją nieobecnością, obietnicami bez pokrycia, twoim zmienię się.
Wyciagasz igłę z nitką, a ja chowam serce do kieszeni na piersi.
Zaszyję je sama. Trochę później.

Ludzie jak otwarte księgi -
- sami nie potrafią się zamknąć.

Szukamy podobnych do siebie. Na pocieszenie...

https://www.youtube.com/watch?v=LjGd_vxlWEc

Poranna niepewność, ale szybko prostujemy ścieżki szczęścia. Przecież budzimy się we dwoje w otoczeniu kwiatów i szybko do rozweselającej się kompani dołącza słońce ze swoją jasnością i ciepłem.