Zazwyczaj głowę porośniętą mam banałami, jednakże obcinam je rzadko. Najczęściej dopiero, gdy urosną na tyle, że same, bez mojej kontroli wykrzykują słowa "kocham cię" w twoim właśnie kierunku. Nie czuję żalu. Naprawdę nie czuję. Czasem szkoda mi tylko czasu i tylu zapisanych kartek. Słów mi nawet szkoda i myśli, które tak dozgonnie, skrupulatnie wypełniałam tobą. Przez długi okres były puste, teraz, o ironio, znów wypełniam je twoim zapachem i smakiem. Ale jest pewna różnica. W mych zapisanych myślach przed każdym słowem dotyczącym ciebie umieszczam wyraz "nienawidzę" koniecznie literami powiększonymi, by o tym nie zapomnieć. Widzisz, wciąż wierzę, że z "nienawidzę" przed twoim imieniem będzie mi o wiele łatwiej, niżeli z "kocham".