Zabawki małego Piotrusia spierały się między sobą, która z nich jest jego ulubioną. Piłka twierdziła, że to właśnie ją Piotruś lubi najbardziej, bo nie ma nic przyjemniejszego, niż strzelanie goli. Samochodzik upierał się, że Piotruś, tak jak inni chłopcy, woli bawić się samochodami. Klocki wciąż powtarzały, że to one są ulubioną zabawką, bo można z nich zbudować praktycznie wszystko. Zabawki nie mogły dojść do porozumienia, więc poprosiły Piotrusia o rozstrzygnięcie sporu. Piotruś chwilę pomyślał, po czym rzekł: Lubię was wszystkie, i piłkę, i samochodzik, i klocki, ale najbardziej na świecie lubię moją wyobraźnię, bo to ona sprawia, że stajecie się użyteczne.