(z Tobą - moje rozważania)
Każdy ma chyba w sobie dwie natury, nie zgłębiam tego...Po prostu obserwuję...

Słuchając np. takiego silnego wiatru...
Można pomyśleć - drzewa się kłócą (żywioły...)

A...już po dłuższej chwili...

Wiejesz jak chcesz i gdzie chcesz...
I wiem, że tu nie chodzi o "wiatr"...
Możesz przyjść w burzy, możesz przyjść w deszczu, w zawierusze i bardzo spokojnym powietrzu...Przychodzisz w Słowie, możesz też przyjść w człowieku...

A tak naprawdę - nie wiem nic...Chociaż wiem, że Jesteś...
...
Trudno "to" wytłumaczyć...
Co by się nie działo - dajesz nadzieję... :)