(z Tobą - moje rozważania)
"Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: „Deszcz idzie”. I tak się dzieje. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: „Będzie upał”. I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?"

Herbata z miodem i cytryną...
Słodko - kwaśne...Takie jest dzisiaj słowo Twoje Panie Jezu...

Dostrzec słodycz, tam gdzie pada słowo "Obłudnicy"... To (ja) sobie tak tłumaczę, że w miłości (życiu) czasem trzeba ostro "coś" zaznaczyć, w przeciwnym razie - człowiek będzie wciąż trzymał się "swojej prawdy"...
Mówię tu przede wszystkim do siebie...Tak - bywam obłudnikiem, bo dobrze wiem, kiedy źle myślę i czynię...
Znam(y) się na wszystkim, szczególnie, gdy nie o mnie(nas) chodzi...(Tak wiem...no właśnie ;) )

Myślę, że nie o to chodzi...Nie chcesz żebyśmy się wciąż oskarżali, robili z siebie życiowe ofiary...Taką mam tylko intuicję (popraw mnie, jeśli się mylę...)
Myślę, że chcesz powiedzieć: po prostu pomyśl, zanim "cokolwiek" zaczniesz...Czy nie widzisz, co sobie robisz? Co innym czynisz?

Mądrość jest dla każdego...
Mądrość - to prostota życia uczciwego...
(Tak sobie dzisiejsze (ostre) słowo tłumaczę...)

Panie Jezu, pomożesz mi(nam) prawda?
Pomożesz mi(nam) w mądrości wzrastać...

Wierzysz we mnie(w nas) od "dawien dawna"...