14/09.2014 y.

Tak Sobie leze,ze lzami w oczach i mysle co by zmienic,co kolejnego zniszczyc.Mysle co szybciej Mnie wykonczy czy samotnosc czy rozpacz i smutek na to wychodzi ze to to samo ale tak na prawde dwa Inne przymiotniki ale sa okropne.Nie wiedzialbym nigdy ze nastapi taki dzien rozejść sie z kim kogo bardzo Kochamy,Uwielbiamy,Cenimy,Szanujemy,Martwimy sie,jest po prostu wszystkim,nigdy nie pozwole na to by ktos odszedl ale jesli ma sie wszystko rozpasc to wole by to bylo z Mojej winy, jak i przyjac to do serca ze to koniec,moze to bylo takie spontaniczne ale zaczalem sie jeszcze bardziej bac niz od trzech dni,doslownie wszystko stanelo w miejsciu i nie moze ruszyc sie dalej,to jakby male dziecko rzucilo kamien a ten kamien upadl w to samo miejsce gdzie byl,gdzie pozostal slad.Nigdy bym nie pomyslal ze zaczne watpic w ludzi jak i zaczac przejmowac sie jeszcze gorzej,ze to wszystko sie polozy jak wykres matematyczny,nigdy bym nie przypuszczal ze znowu tak mocno zaboli,wydawalo sie ze wszystko bedzie szlo coraz lepiej,ale rozumiem kazdy potrzebuje Swojego zycia,doceniam to ze bylas i bedziesz na zawsze nie wazne tu,czy tam,ale liczy sie dla Mnie ze bedziesz szczesliwa kobieta i zaczniesz robic to co Kochasz i pragniesz na nowo korzystac z zycia.Zycze Ci z calego serca wszystkiego dobrego,odpocznij Sobie,nie zmieniaj sie,jestes wspaniala osoba jak i bardzo samowystarczalna.Zawsze bedziesz najwazniejsza,nic tego nie zmieni,zawsze pamietam o Tych co zostali i o Tych co odeszli,dali Mi cos od Siebie,a Ja dalem serce i zaufanie,oby tylko do przodu.

https://www.youtube.com/watch?v=FB3KilSI6tQ

†