~agoraa
Podziwiam :)

Zamiatać to wszystko, bez drgnięcia powieką.
Zamiatać na prawo zamiatać na lewo.
Nim się odwrócisz, niczego nie będzie
Ni śmiechu ni zła ni dobra nie będzie.
Zatopimy się w maraźmie
Maraźmie zapomnienia.
Wszyscy wspólnie, radośnie tak raźniej
Nie widzieć zła, kosztem ślepoty społeczeństwa.
Dywan rośnie, już pod sufit sięga.
To nie ta wstęga, nie odwrócisz biegu zdarzeń.
Pozostaniesz samotny wśród nicości wyobrażeń

A gdy spod dywanu się wysypie,
życie się posypie też..

Ciężko chodzić, niestabilnie. :)

Czyli ci, którzy starają się robić porządki...
Przewrotne i prawdziwe...

Ale w którymś momencie spod tego dywanu się wysypie..a potem ciężko będzie to ogarnąć.

Ciężko chodzić po takim dywanie...

może coś ze mną nie tak, że sens w "kupie" widzę...
współczuję im również, a wielu ich,
bo balansują później na nierównym dywanie.
a bałagan ma swoją wartość, dydaktyczną.

cóż więc, pozdrawiam...

cóż... niektórzy tak właśnie pozbywają się problemów "i spokój", a niektórzy nie umieją, muszą je sobie rozwiązać. Trudniej, ale większy ma to sens.

a jak ktoś nie ma dywanu, to nie musi odkurzać :)