Damianie, nigdy nie jesteś spóźniony...
Dla mnie najwięcej znaczy to, że zatrzymujesz się choćby na chwilkę nad każdą moją myślą i poświęcasz swój czas na zrozumienie tego, co chciałam przekazać.
Bo o to właśnie tu chodzi :))

Pozdrawiam Cię serdecznie, dobrej nocki i magicznych snów :-)

Kurczę, nawet nie zdążam skupić się na jednej Twojej myśli, a już następna... :) Ale to dobrze :)
Tutaj znów jestem spóźniony...:)

Tak Tomaszu, tak właśnie powinno być. Tylko pytanie co znaczy prawdziwsza... Zdaje się, że znaczy to tylko o jej przewadze statystycznej - prawdziwsza, więc bardziej prawdopodobna...
Ale czy przez to na pewno bliższa "prawdy"?

Michał, tak ogólnie pewnie można przyjąć, że reguły to to, co uznajmy podświadomie za "normalność", a to co regułom się wymyka - "nienormalność". I jeśli chodzi o opis zjawisk to nie jest to głupi podział, w regule odrzucamy skrajności, skupiamy się na tym co "po środku", taka krzywa Gaussa z odciętymi "bokami"...
Pytanie, czy przez takie "uogólnianie" nie gubimy właśnie tego, co najważniejsze...?

Pozdrawiam Was ciepło.

Grzesiu - w samo sedno.
Dokładnie taki zamysł mi przyświecał, gdy pisałam tą myśl...
No i prysł cały czar ;-)

Nawet jak wydaje nam się, że już "wiemy", zawsze pojawia się ten - choćby jeden nawet - wyjątek, który mąci...

I wtedy szukamy, drążymy, zadajemy pytania... I wreszcie - bingo!
Kolejna teoria, kolejna reguła...

...i za jakiś czas - kolejny wyjątek...

... a może wyjątki to takie małe szparki w "parkanie reguł", wskazujące iż za nim coś ukryte jeszcze jest... wszak gdyby nie wyjątki od reguł opisujących świat atomów, człowiek do dzisiaj by nie poznał protonów, neutronów i reszty...

No właśnie, a reguła powinna się odnosić do praktyki, w końcu nie żyjemy w teoretycznym świecie...