Wśród posągów z obłoków widzę pamięć, którą przemilczał czas. Ramy portretów ze wspomnień tak jak w nieba głębi, w mych źrenicach utrwalone. Kolumny raju układają się w postaci cień, której dusza szeleszcząca od niebieskich iskier, od słów jak skrzydeł trzepot.
7 January 2011, 14:21
Cokolwiek bym nie napisał, i tak zabrzmi błaho przy tej myśli, więc napiszę tylko: gratuluje i podziwiam :)
6 January 2011, 20:59
Ach tak! Setna myśl!!! Zatem jest powód by otworzyć szampana!!!:))
Obyś zawsze rozjaśniał błękitem cytatowe niebo, które bez Twoich anielskich iskier szare jest i pochmurne:*
Gratulacje:***
6 January 2011, 20:55
Dziękuję, doprawdy jestem prze szczęśliwy :-) Aż tak, że nawet nie zauważyłem, iż jest to faktycznie niemal jubileuszowa myśl :)
Pozdrawiam serdecznie!
6 January 2011, 20:52
gratuluję setnej myśli... ;)
tak genialnej jak poprzednie..xD
ty po prostu czarujesz słowami..xD przenosisz ludzi w świat który tworzysz..xD i to jest piękne... ;)
6 January 2011, 20:47
Po prostu zawsze mnie interesowało jak to jest tak pięknie spostrzegać, jedni posiadają ten dar, a drudzy mogą go co najwyżej liznąć czytając choćby te myśli czy wiersze.
6 January 2011, 20:42
Wow... Czym sobie zasłużyłem na takie pochwały...? Jestem onieśmielony...
6 January 2011, 20:36
Zawsze mnie interesowało jak piękny umysł, duszę muszą mieć ludzie, którzy wypowiadają tak cudowne słowa. Jesteś genialny w tym co piszesz, czarujesz tym co dajesz nam zawartego w swoich tekstach, czysta poezja.
Pozdrawiam.6 January 2011, 20:08
Budujesz tak żywe choć mistyczne obrazy, że wstrzymuje bicie serce, gdy drży jeszcze powietrze od tych iskier niebieskich, od tych skrzydeł trzepotu...