Wskazówki mojego zegara składają się do wiecznego snu.... Czuje ich pulsowanie w piersi, kolejna agonia jeszcze jednego dnia w tym moim świecie ciemności . Przez me nozdrza przepływa zapach mojej własnej wewnetrznej żałoby odciśnięty na szarym środowym niebie. W tej żałobie uświadamiam sobie, że zawsze byłem tym, czym się bałem, że bedę... Opustoszały w jakichkolwiek form egzystencji, patrzę na szlak, którym tu doszedłem, aby tu ... wszystko na próżno, żadna nagroda nie sprawi, że podniosę głowę.
Widzę jedynie niebo pokryte szarym dymem, którego moje oczy nigdy nie były w stanie znieść....w rozpadającej się rzeczywistości jestem tylko pełzającym robakiem w świecie iluzji.....Kontempluję gnijącą siłę swej wykutej natury, którą zmuszony byłam podziwiać. Nic z tego nie jest bardziej wyjątkowe niż gorzki projekt o wschodzie słońca.
Jestem tylko ciałem przyczepionym do kości, które nie służą żadnemu innemu celowi poza gniciem;A piękno wszystkiego, co kiedykolwiek tęskniło za pięknością, to tylko makijaż na egzystencjalistycznych śmieciach;
Jestem gorzkim smakiem żółci, który krąży w żyłach tych, którzy wciąż uważają wieczną pokutę za boży dar....