To prawda...

Głęboka myśl :) takie lubie najbardziej.
Pozdrawiam

To prawda Gerardzie,w takich sytuacjach myśli się tylko sercem.
Pozdrawiam Cię serdecznie:)

Wspaniała myśl. Nie umiemy naszych serc, choćby już dawno obojętnych i zatwardziałych obronić przed miłością i przed śmiercią.

Całkowicie zgadzam się z tą myślą :)

Przepiękna :)

niestety mięknie niekoniecznie z tchórzostwa raczej z żalu za tym co pozostawiamy. (+)

Nie wiem?Tego nikt nie wie...Nie interesują mnie tego typu ludzie,nie są godni moich rozważań,bo to byłaby dla mnie strata czasu...Jednak wiem z różnych źródeł,że człowiek w obliczu śmierci robi się potulny jak baranek...nawet gdy udaje kozaka trzęsą mu się ręce i język ciała mówi o nim,że tak naprawdę jego serce jest mięciutkie jak gąbka...
Oczywiście są jakieś skrajności,ludzie którzy nie zdają sobie sprawy o nadchodzącej śmierci,bo np są chorzy umysłowo,albo pozostają w stanie śpiączki...Ale ja nie takich miałem na myśli...

bo miłość przezwycięża wszystko.
twoje myśli z pewnością mogą byc wspaniałymi wskazówkami życia.

głęboka myśl, takie scenariusze pisze samo życie (+)

Piękne, Seneko. Pokazałeś co łączy miłość ze śmiercią. A przecież zdają się być tak odległe.
Pozdrawiam :)