Wiesz,
kiedy tak patrzę na moje ręce,
spragnione ciepła i aksamitu Twojej skóry
żal mi ich...
I tak nawet żal mi,
kiedy patrzę na swój samotny cień.
Kiedy dotykam moich ust ust,
drżą, są takie...
stęsknione...
Moje oczy zapatrzone w dal,
wypatrują Ciebie...
Krzyczę: To boli, nie szukajcie jej,
bo nie znajdziecie
ale posłusznie wytężam wzrok.
Jej rozwiane włosy
odlatują w zapomnienie.
To wszystko wygląda jak złudzenie...
I wiesz
Żal mi tego wszystkiego...