Wierze, ale czy to wystarczy? Walczę, ale czy to wystarczająca dobra walka jaką prowadzę? Wiem, ale czy to oznacza że jestem najmądrzejszy? Widzę, ale czy wiem co tak naprawdę mam przed oczami? Czuje, jednak czym naprawdę są uczucia? Marzę, jednak czy one są warte spełnienia? Płaczę, jednak czym jest łza w obliczu samotności? Uśmiecham się, lecz czy ktoś to dostrzega? Boję się, co dzień na nowo, a ty? Słońce wstaje, leczy czy tylko po to aby powiedzieć że zaczął się nowy dzień? Noc nadchodzi, lecz oznacza to że mam się kłaść spać? Piszę, lecz dlaczego to robię? Tęsknię, lecz ona nie wie? Pracuje, lecz po co?
Szukanie odpowiedzi to czyni nas człowiekiem, dobrym czy złym zależy już od nas samych. Serce podpowiada lecz czy zawsze mamy się go słuchać? Miłość łączy osoby, ale dla czemu tym samym skazuje ludzi na cierpienie, żal i ból. Możemy tego uniknąć? Zawsze, lecz czy tego chcemy? Chcemy być kochani i doceniani! Lecz czy warto? Może nie należy o tym mówić! To o czym rozmawiać w takim razie? Przyjaźń? Odpowiedz jest jasna, dowiesz się jak ją poczujesz! Śmierć? Nie unikniona! Szczęście? Pojęcie względne, czy na tym świecie? Może! Oczy, to one mają odpowiedz na wszystko! Leczy czy zawsze? Wyrzuty sumienia, znasz je? Ja znam, czy miłe? Niekoniecznie! Pretensje do siebie, mam! Czemu? Przez życie jakie toczę, sprawy jakie zaniedbałem i z których się wycofałem odpuszczając co czynni mnie największym przegranym na tym świecie! Przeznaczenie? Boje się go, lecz ufam mu że los dał mi wybrać co jest dla mnie ważne i czego mi potrzeba! Samotność? Nie z wyboru, czemu? Tak wyszło! A poezja? Nie piszę czegoś takiego, czemu? Może nie umiem, może nie chce, może nie jest mi to potrzebne, a może czekam na to aż dorosnę! Wiec co pisze? Słowa, które opisują mnie, kiedy jestem smutny, i radosny, kiedy wiem czego chce, kiedy serce mocniej bije dla kogoś, i kiedy się gniewam na kogoś lub na siebie, gdy jest mi przykro że nie mogę mieć jednej rzeczy która zamknęła by jeden mój rozdział i zaczęła pisać kolejny, gdy niebo jest niebieskie jak moje oczy a uśmiech, sami wiecie! Słowa, tak naprawdę one są najważniejsze, chodź nie zawsze da się nimi wszystko opisać, bo albo nie ma tak brzydkich słów, albo tak pięknych które doskonale opiszą daną sytuację. Chciał bym, wydać książkę, napisać w niej piękną dedykacje dla kogoś wyjątkowego, a reszta? Miała by co czytać! Czy się znam? Raczej nie, czy ktoś inny zna mnie bardzo dobrze? Może tak! Dużo jest takich osób? Jedna, która zawsze jest, może nie mogę poczuć bliskości, to wiem że w sercu jest zawsze i zawsze będzie, osoba o czyste duszy, bez której nie było mnie, słów, ani osób którym umiałem pomóc w jakiś sposób, a świat? Może był by gorszy! Przyszłość, może nigdy jej nie zasmakuje, ale wierzę że będzie taka jaką sobie wymarzyłem! A dokładniej? Kochająca żona, dzieci które wypełniać będą całe wnętrze i dawać szczęście! To wszystko? Nie jestem wymagający! Serce, jest malutkie i wierniutkie, a reszta to nie odkryta tajemnica której nikt nie pozna !!!!
