dobry tekst :)

p.s.
mała literówka się wdarła :) nawiasem mówiąc ;P

Zaufanie to coś co się buduje latami a traci sekundami

jak by nie patrzeć masz racje;) I to jest życie!!!

to wszystko to jedno wielkie urojenie ;)))

Ja nie dostałąm tej szansy, chodź nigdy nie zawiodłam czyjegoś zaufania! To było urojone w czyjeś głowie....

oby było inaczej...

Żałować, żałować. Ciągle żałować. Pewne rzeczy po prostu się robi. I już. Nie pluje się w brodę, nie wraca do nich. Trach. Klamka zapadła, bo tak postanowiłaś. Koniec. A nie być tylko zakładnikiem własnego sumienia, niewolnikiem serduszka. I czekać aż ktoś Ci znowu nóż w plecy wbije.

Może lepiej żałować, że dało się szanse, niż żałować, że się jej nie dało...
I żyć w nieświadomości "co by gdyby?"

Z doświadczenia ci powiem, że kolejne szanse przynoszą tylko ból i niekończącą się spiralę gry na emocjach. Lepiej jest upieprzyć temu łeb od razu.

Jeśli nie mam nic do stracenia to może warto coś zyskać? A czy to będzie zaufanie czy naiwność to czas pokarze...