dobra myśl :)

Ja wychodzę z założenia, że każdy powinien raz na jakiś czas pobyć sam. Dojść do ładu ze swoimi myślami, uporządkować je, by potem znowu rzucić się w wir wydarzeń ze świeżym umysłem.

Luksus - zatrzymania się, nie pędzenia razem ze wszystkimi gdzieś dokądś. Nie wielu ludzi przystaje, by w samotności zrozumieć siebie.

Może dlatego jesteśmy tak zależni od innych? Bo uważamy, że tylko dzięki nim istniejemy?