Widzisz uśmiechniętego człowieka.
Podchodzisz.
Pytasz „Co u ciebie?”, naiwnie wierząc, że usłyszysz kolejne piękne kłamstewko, w stylu „A, okej. Wczoraj byłem na imprezie i poznałem taką...”, ale nic podobnego się nie dzieje.
Zamiast kłamstwa, otrzymujesz mnie. Nagą, brzydką, w postrzępionych ubraniach.
Prawdę.