Wciąż po kryjomu,
uciekając przed życiem,
chowamy się w marzeniach.
Krocząc po schodach pragnień,zmierzamy do sekretnego raju.
Okryci kołderką wspomnień,
tulimy się do siebie.
Powietrze przesiąknięte naszą miłością,
nie pozwala oddychać.
Namiętność spływa po szybie jak kropla deszczu.
Tykanie zegara nie pozwala zapomnieć,
że jeszcze chwila i wybije godzina rozstania.
Ktoś szepcze jeszcze jeszcze trochę....ale już słychać zbieganie po schodach.
Pusta ulica wita czyjeś stopy, samotnie wracające do domu.