Żyć, będąc niezdolnym ani do życia, ani do śmierci; z świadomością małości i nędzy swoich idei; nie kochając nikogo i przez nikogo kochanym nie będąc; być samotnym zupełnie w nieskończonym, bezsensownym (sens jest tu rzeczą subiektywną) wszechświecie - jest rzeczą wprost okropną.
Stanisław Ignacy Witkiewicz (z książki Pożegnanie jesieni)

Nie ma to jak być kochanym, ale jeżeli człowiek ma uczucia to potrafi odwzajemnić.:)

Ja nie mam. :D