Menu
Gildia Pióra na Patronite

W sumie nie wiem dlaczego teraz do tego wracam, kiedy jest mi już dobrze.. Może dlatego, że takiego cierpienia się nie zapomina. Dawno to było, ale pamiętam, że kiedy miałam już całkowitą pewność, że nigdy nie bedę blisko Ciebie cieszyłam się już tylko tym, że przynajmniej ty i ja mamy jedno słońce, że chociaz tyle mnie z Tobą łączy... Dzięki temu nauczyłam się dziękować Bogu za drobnostki, za rzeczy których nigdy nie dostrzegałam, za cierpienie i smutek bo teraz umiem widzieć szczęscie i mam świadomość nabytego doświadczenia.

1692 wyświetlenia
30 tekstów
2 obserwujących