Mówisz o więzi płci, tak wiem.
Napisałem wcześniej: skoro powiedziało się A wypadałoby powiedzieć B. Nie ma ćwierć sumienia. Jest całe albo w ogóle nie ma.
Kończąc:
Tak, bo tylko ja znam ciąg dalszy..
Sytuacja opisana przeze mnie jest wręcz schematyczna. Od tysięcy lat ta sama..
Domysłów tyle ilu ludzi, tak. A mianownik ciągle wspólny.
Pozdrawiam.
I do kiedyś tam..

Jestem facetem - i powiem z męskiego punktu widzenia.
Doświadczenie życiowe podpowiada pewne spostrzeżenia ,które ewoluują.
Czy kłamstwo jest milczeniem ?
Czy milczenie jest kłamstwem ?
Nie zawsze chce się powiedzieć prawdę -żeby nie urazić .Więc milczymy...albo wymyślamy coś - KŁAMSTWO.
Nie zawsze prawda ma ten wymiar ,aby ją ukazać - MILCZENIE.
Pytanie dlaczego ukochana mówi o tym osobie A ,a nie zamierza powiedzieć osobie B.
Między kobietami panuje inny wzorzec postrzegania pewnych kryteriów,jak i u mężczyzn.
Kobiety są bardziej otwarte między sobą jeżeli chodzi o fakty rzeczywiste.
Faceci są otwarci o fakty rzeczywiste i zmyślone - FANTAZJA.
Twoje opowiadanie ukrywa pewne fakty o których nie słychać,ale można się domyślać.
Domysłów może być tyle - ile ludzi to przeczyta - niestety.

Skupmy się na moim opowiadaniu, bo mam wrażenie, że wypływamy na zbyt otwarte wody...
Skoro ukochana powiedziała swojemu ukochanemu A, to dlaczego ma nie powiedzieć B?
Potrafi rozmawiać z koleżanką a nie potrafi z ukochanym? Jakieś ćwierć sumienie się odezwało... Kto wyciągnie szczerą dłoń? koleżanka, czy ten który miłuje..

Napisałeś - :) po pierwsze.
Milczenie to forma lęku.Lęku przed słowami których boimy się usłyszeć albo wyznać.
Milczenie to także forma egoizmu - nie powiem ci bo będzie być może bolało.
Jak dla mnie to forma zakłamania,bo cóż innego lepszego jak konwersacja.
Można milczeć przez chwilę - by poczekać na odpowiednią chwilę wyznania czegoś.
Gdy jednak rezygnujemy z rozmowy - jest to objaw lęku przed czymś.
Milczenie ponoć jest złotem... Zaśniedziałe jednak te złoto - skoro niemal 100 procent ludzi niemal,że nie na widzi.
Ale i milczenia bywają potrzebne,bo są tematy których światło dzienne nie powinno ujrzeć,chociażby ze względu na przykład jakieś tajemnicy.

Spróbuję się odnieść do tego co napisałaś.
W milczeniu jako takim odpowiedzi nie ma.
Natomiast w sytuacji, gdzie zadając pytanie słyszymy milczenie, to zupełnie inna sprawa.
Przeważnie tak wygląda reakcja wynikająca z zaskoczenia. W przypływie uświadomienia, a kolejną reakcją jest milczenie. Zadane pytania w moim opowiadaniu są tylko pro formą. Gdybym z nich zrezygnował, czy świadomość wynikająca z tamtej chwili (opowieści o swobodnych relacjach z koleżanką) uległa by zmianie? Nie.

Spróbuję wrócić do Twojej myśli i napisać coś od siebie. Lecz nie dzisiaj.