....w kulturze masowej stałam się masą lepką i bez kształtu. Pomóż mi, bo ja nie umiem unieść. Nie umiem znaleźć tego dobra tu i teraz. Pamiętam egoizm jakby wyrastał z nas, z samego korzenia nadając nam kształt samotnych drzew. Nie jesteśmy sobie niczym innym ponad samotność. Widzisz to. Patrząc w ciemność czujesz strach, którego nie możesz umiejscowić. Mam żal i tym żalem jestem.
3 June 2016, 00:23
Proszę, extended version, jak już szukam wymówki, by się nie uczyć.
Problem 1. W kulturze masowej zanika sztuka komunikacji. Zdania redukują się do krótkich komunikatów okraszonych szczodrze emotinkami. Czuję, że choć nie chcę ulegam temu i tracę swoją wyrazistość, osobowość.
Problem 2. Dobro nie równa się szczęście. :) Dobro to dobro, a brak nadziei na nie można nazwać problemem, czy nie?
Problem 3. Korzeń to niestety nie to, co pan miał na myśli. Raczej bliżej niezdefiniowana esencja człowieka, przez niektórych nazywana duszą. Zależy co gdzie kto ma, prawda?
Egoizm jest moim problemem, bo nie potrafię go zrozumieć ani zaakceptować. Czy u siebie, czy też u innych.Więcej problemów "wyłażących" z tej myśli nie zarejestrowałam.
3 June 2016, 00:05
Niestety interpretacja błędna, a jeśli miała być prześmiewcza, to nawet niezabawna :(
2 June 2016, 23:53
Taką zabawę zostawiłabym licealistom tudzież uczniom technikum. Ja tu nie po to i nie dlatego, żeby się z mojego nieposiadania, czy też posiadania problemów, tłumaczyć panu.