W każdej relacji trzeba być świadomym - świadomym konsekwencji.

I tak np. ze Smutkiem,
ze Smutkiem - trzeba zachować umiar, nie spoufalać się z nim za bardzo - przecież wiadomo, że zaboli.
To nie znaczy, że mamy go odrzucać, wyrzekać się go i uciekać.

Czasami, trzeba nam ze Smutkiem pobyć - wysłuchać go, przytulić i podać mu dłoń.

To wystarczy...

Nie rozkochiwać go w sobie i nie spotykać się z nim do woli - przecież wiadomo, że zaboli.