W betonowej dżungli miast ludzie uzależniają swoje uczucia od pór roku.Nawet mając przy sobie bratnią duszę,nie potrafią jej przy sobie zatrzymać. Bojąc się wystawić uczucia na próbę czasu żyją samotnie,spoglądając w gwiezdziste niebo proszą Boga o więcej siły w walce o siebie
Tak zgadza się Grzesiu,bo człowiek zamiast patrzeć na dobro swoje i swoich bliskich zazwyczaj zaprząta sobie głowę bzdurną ideologią "Co ludzie powiedzą"...