Uważam,że, jeśli dziś jest "wspaniałym pałacem", to nie ma specjalnych powodów, żeby jutro nie było "bajkowym zamkiem". W takich "pałacach" dzisiejszego dnia i "zamkach" jutra, to chyba szkoda czasu na poczekalnie, bo kto ma być w nich, to jest w sypialni, na salonach, a życie toczą w kuchniach szczęśliwie i bez zniewolenia kogoś służeniem. Poranna kawa, jeszcze przed wschodem słońca na tarasie. Śniadanie na balkonie. Lektura mistrzów w pokoju z Matką Bożą z Dzieciątkiem, haftowanym z naturalnej miłości do Boga. Popołudniowa herbata w ogrodzie pełnym owoców październikowej złotej polskiej jesieni. Zatem? Skąd to się bierze? Z wiary. Z hołdowaniu uśmiechowi. Z miłości do szczęścia. Z prób. Jeśli jeden człowiek nie chce wpuścić cię do swojej sypialni,a pies ci nie wystarcza. Próbuj. Do skutku. Sakrament nic nie znaczy. Obrączkę rzuć na tacę. Będziecie mieli nową, z nową datą, może wiecznego już szczęścia. Pokój Wam.Nie bójcie się. Nikt i nic Wam krzywdy nie zrobi za dążenie do szczęścia i w imię jego rezygnacji z cierpienia,marazmu, chciwości, czy celów. Jedyny cel życia,to szczęście z drugim człowiekiem.Próbuj więc i nie przejmuj się nieudanymi próbami. Zapominaj je i żyj w ekstazie radości. Innej świadomej drogi wybrać nie wolno.