Menu
Gildia Pióra na Patronite

Utkwiwszy wzrok w obliczu nieba nie potrafię oprzeć się promieniującej z niego mocy. Niebiosa stają się jasne i przepełnione światłem będącym kluczem, który otwiera drzwi poranka oraz zamyka drzwi wieczoru.

101 483 wyświetlenia
954 teksty
266 obserwujących
  • 18 February 2011, 20:17

    Twoje myśli są takie uduchowione.. ale zarazem proste..

  • sprajtka

    18 February 2011, 14:03

    Zrozumiałam..:)ale pomyślałam,że to co my widzimy...nie zawsze współgra z tym co widzą w tym momencie inni, których depresyjny stan powoduje negację wszystkiego co piękne..

  • Adnachiel

    18 February 2011, 13:59

    Magia, a raczej blask wschodu i zachodu słońca, który usiłowałem opisać w owej myśli, nie bardzo kojarzy mi się z piekłem... Ale dziękuję za opinię.

  • sprajtka

    18 February 2011, 13:56

    Niekiedy klucz ten wykuty jest na dnie piekieł, co nie zmienia faktu ,że możesz się przemieszczać po całym świecie i wszędzie odnajdziesz ten sam most...

  • Adnachiel

    18 February 2011, 13:47

    Dziękuję Giulietko :)

  • giulietka

    18 February 2011, 13:33

    To światło, gdy przenika naszą duszę, staje się także kluczem do ludzkich serc...
    Nie muszę dodawać, że jestem zachwycona... ;)