Menu
Gildia Pióra na Patronite

Upadam, wstaję otrzepuję z siebie okruchy smutku.
Próbuje zbierać wciaż na nowo, jakieś okruchy nadzieji i szczęścia.
Tylko ciągle zastanawiam się jak, pokonać tą narastającą tęsknotę i ciszę, która rozpoławia serce na pół.

21 973 wyświetlenia
246 tekstów
31 obserwujących
  • AMA

    1 April 2013, 09:43

    przyjąć, że jest częścią nas..., pozdrawiam:)

  • agugu

    31 March 2013, 21:36

    nie byłoby pełne do końca, ale poajawia się następne pytanie.
    Czy jakbyśmy nie odczuwali tęsknoty nie cierpielibyśmy, lub nie smucili się mniej ?

  • agugu

    31 March 2013, 21:35

    Ciesze się, że się podoba. .
    Wzajemnie;)

  • Pechowa_

    31 March 2013, 21:27

    Ależ myśl... piękna...

    Trafiła do Mnie...

    Wesolych Świat. ;)