Wiolu, trafny komentarz, dzięki.

Piotr, fajnie, że do mnie zaglądasz.

Dziękuję i pozdrawiam Was ciepło!

Piękne...

Kate, też tak pomyślałam, ale to tylko powierzchowne spojrzenie.
Miałam na myśli ludzi, którzy całe życie spalają się dla innych, służą, uniżają się, przyjmują ciosy od życia z wielką siłą i pokorą. Im nie opadają ręce, bo ciągle niosą w nich pomoc drugiemu człowiekowi.
Ps. Takie mam przemyślenia czytając biografię o. Dolindo Ruotolo. Polecam, bez względu na przekonania;)
Dzięki za komentarz i miłego!

W większości jednak, ci co mają serce na dłoni, właśnie opadają ręce, niestety.