Twoje stopy mówią o kamieniach, na które się natknęły i które ominęły. Twoje włosy dalej mają w sobie zapach historii niesionych przez wiatr. Oczy zebrały miliony obrazów, które teraz przechowujesz w pamięci. Gdy o czymś opowiadasz, robisz to całym sobą.
Dlatego tak bardzo zachłannie czekam na wieczór, gdy znów opowiesz mi kolejną kartę bajki na dobranoc, którą dawno temu ktoś zaczął mi czytać.
5 September 2010, 11:48
Adnachiel muzyką już dawno. Słowami nie wiem, nie chcę nikogo porównywać. Po prostu;)
Rozumiem.dziękuję za wszystkie miłe słowa;)
życzę przyjemnej niedzieli.
2 September 2010, 11:41
Chodzi Ci o muzykę czy słowa? :)
W cale Ci nie daleko... Jeśli już mnie nie wyminęłaś :) Twoja dzisiejsza myśl jest dla mnie bardzo osobista, bo sam ostatnio idę przez krainę suchych kamieni, kiedy ich dotykam - krwawią. I sam lepiej bym o tym niż Tynie napisał. Wzruszające słowa i spojrzenie na rzeczy co do których brakuje nie raz słów. A tyle będzie będzie milczenia, ile tych słów będzie brakowało. Pięknie piszesz... I proszę, nigdy się nie zmieniaj :)2 September 2010, 11:34
dziękuję za miłe słowa;)
Michel nie przesadzaj. Do dźwięków które wypływają spod Twoich palców wyjątkowo mi daleko;)
