To właśnie czas, kiedy próbuję wmówić Sercu, że On pozostał jedynie napisaną bajką, która nigdy się nie spełniła. Lecz zbyt bardzo ukochałam Jego Oczy, spojrzenie, anielski głos, może w środku zbyt bardzo zaufałam szczęściu,ale Serce nie chce mnie słuchać. Bo tę bajkę, choć krótką, napisaliśmy razem. I ubraliśmy ją w życie, nie wiedząc, że mimo wszystko, już nikt jej nie wymarze. Że mimo utraty siebie samych i ostatnich słów "Dziękuję Ci za wszystko", ona i tak pozostanie w naszych sercach. Że może kiedyś, ktoś dopisze jej dalszą część. Ale to już nie będziemy my. Bajką tą staną się bowiem tylko słowa. Ludzie ją tworzący również będą tylko słowami, natomiast uczucia zostaną zawarte w prostych akapitach. Nas też już nie będzie. Rozpoczniemy własne życia, z nową bajką i kolejnymi historiami. Gwiazdy naszych wspomnień zgasną na zawsze. Jednak z tą radością, że kiedyś, na chwilę się spotkaliśmy, dając początek nowej historii, która już zawsze będzie przypominać nam o sobie, ilekroć słońce zgaśnie, aby znów rozświetlić nam pamięć.