Szła wśród drzew. Odgłosy stawianych przez nią kroków idealnie zlewały się z ćwierkaniem ptaków, tworząc jedną muzykę. Tempo jej chodu było zwyczajnie niezwyczajne. Stawiając jeden krok pędziła do dorosłości. Drugi z kolegi odkładała w nicość, chcąc jak najdłużej przedłużyć swe dzieciństwo.