Łatwiej jest radzić niż czynić konkretnie. Czasem uwiązania są tak mocne, że nie da się nic ze sobą zrobić. To jak z chorobą.

tak to jest, co jednego ziębi, drugiego ogrzeje

... to raczej szczyt lenistwa i bezmózgowia...

;-)

zgadzam się z Rafałem, no ale z drugiej strony, czy nie da się pomoc sobie samemu?
tyle razy słyszałam "nikt mi nie może pomóc, tylko ja mogę sobie z tym poradzić"...

Zgodnie z przysłowiem "szewc bez butów chodzi", to jest chyba najpiękniejszy i najbardziej do dzisiaj dla mnie nie zrozumiały syndrom człowieczeństwa. To tak, jakby "pomoc" została stworzona już z założeniem, że pomagasz innym, nie sobie.

dokładnie... ach znam to, znam...

niestety często tak jest i to jest chyba najgorsze, dawać rady komuś, chociaż samemu nie być w pełni zadowolonym.
Myśl cudowna i jaka prawdziwa :)

często mamy tak wiele pomysłów, a myślimy że nie mamy żadnego.. ;)

"Lekarzu lecz się sam" :)

Wobec siebie nieraz wydajemy się tacy bezradni,Nasz problem u innej osoby wydaje się taki prosty do rozwikłania,ale gdy to samo dotyczy nas,to już sprawa nie do przeskoczenia i miotamy się i rozwiązania szukamy i wydaje się ,ze to już przegrana sprawa.
Ale zakręciłam:)