Szare.
Smutne.
Nudne życie.
Krytyka przychodzi łatwo, jak zwykle.
Równie łatwo przychodzą wszelkiego rodzaju wymówki.
" Jestem smutny, bo jest mi źle. "
Ale równocześnie - nic z tym nie zrobię.
Dlaczego?
" Bo nie mam siły. "
I w ten sposób koło się zamyka.
Ale tak jest wygodniej, prawda?
Bo można się przyzwyczaić do gorszego stanu rzeczy.
A rozwiązać problem i uczynić życie lepszym, to już gorzej.
Pytanie - lepiej żyć w nieszczęściu, czy spróbować się uwolnić?
To lekcja.
Otwórz umysł.