Stoję zdesperowany z wymierzonym w pierś ukochanej rewolwerem. Nerwowo pociągam nosem, odbezpieczam. Krzyczę z całych sił: „pokochaj mnie bo Cię zabije”. Mój krzyk niesie się pomiędzy zawszonymi, obskurnymi blokowiskami, i echo powracające nie wiadomo skąd.
Ona… bliska szaleństwa… gotowa zgodzić się na wszystko.
Wtedy coś… jakby całkiem nie stąd. Słyszę czyjś głos. Czysty… jak źródło. Jak kropla krwi na świeżym śniegu.
Wtedy zdaje sobie sprawę, że to nie jest głos ludzki. To mój Anioł stróż.
On mi szepta: „Przegrałeś, masz jej skórę, lecz nie serce”
Autor
20 January 2010, 12:40
Ta myśl jest jak apel do tych, co myślą, że przy pomocy przemocy można wszystko i wszystkich mieć.
Bardzo podoba mi się zastąpienie Sumienia, głosem Anioła Stróża.Nie wiem, jak mogłam przeoczyć taką myśl.
27 December 2009, 00:04
tak,od dawna próbuję się dowiedzieć czego tak naprawdę chcę od życia i od ludzi.
27 December 2009, 00:01
Czasem łatwiej zrozumieć kogoś obcego niż siebie. Poznać siebie to jedno z trudniejszych zadań :)
26 December 2009, 23:59
żeby żyć wiecznie , trzeba wiedzieć po co się żyje , mieć cel .
a szukanie celu i sensu samego siebie jest bez wątpienia najtrudniejszą drogą , pełną przeszkód które można pokonać walcząc .
Pozdrawiam !26 December 2009, 23:58
hm. Więc poprawkę nanoszę : Ci z zagłuszonym sumieniem,ci którzy słuchają sumienia,i ci którzy słuchają sumienie gdy twierdzą,że to słuszne.
pogmatwałam,ale do zrozumienia tego nie trzeba wiele :)26 December 2009, 23:45
Wiesz .. w teraźniejszości trzeba samemu zdecydować czy sumienie mówi to co jest wg. nas dobrym wyborem. To my mamy wybierać a nie sumienie. na to też trzeba wziąć poprawkę :)
26 December 2009, 23:44
mówiąc o odmienności miałam na myśli tych z zagłuszonym sumieniem i tych którzy tego sumienia się słuchają. :)