Spotkała (raz) Wieczność - czas
I woła za nim:
- masz chwilkę?!
A on, uciekając:
- ostatnią!
Przyobiecaną Przyszłości

I gdybym, nawet, potrafił
drugą w zapasie odmierzyć
To Pani nie w moim jest typie
gdyż w nieobliczalność nie wierzę!

Zdziwiła się Wieczność niezmiernie
na czasu młodego zuchwałość
Lecz uśmiechając serdecznie
na znaną jej (dość) opieszałość

Arché (typ) - Jesień 2022

"...Wers: "Deus Creator omnium" ("Stworzyciel wszystkich rzeczy, Bóg") składa się z ośmiu przemiennie krótkich i długich sylab. Cztery krótkie sylaby - pierwsza, trzecia, piąta i siódma - są pojedynczymi w stosunku do czterech sylab długich - drugiej, czwartej, szóstej i ósmej. Każda z długich sylab ma podwójną długość w stosunku do każdej z sylab krótkich. Wypowiadając ten wers, mogę to stwierdzić, jeśli w ogóle mogę ufać własnym uszom. Słuchem mierzę długą sylabę, porównując ją z krótką, i stwierdzam, że trwa ona dwukrotnie dłużej. Ale przecież długa zaczyna dźwięczeć dopiero wtedy, gdy krótka już zamilkła. Zresztą samą długą też mierzę wtedy, kiedy jej już nie ma, gdyż mogę ją mierzyć jedynie jako skończoną. A zakończenie jej oznacza przeminięcie. Czym więc jest to, co mierzę? Gdzież ta krótka sylaba, którą się posługuję jako miarą? Gdzież ta długa, którą mierzę? Obie zabrzmiały, uleciały, przeminęły, już ich nie ma. A ja je mierzę. I z takim stopniem pewności, z jakim można ufać doświadczonemu uchu, stwierdzam, że pod względem czasowym jedna jest pojedyncza, a druga podwójna. To zaś mogę stwierdzić dopiero wtedy, gdy przeminęły i są zakończone. Mierzę więc nie same dźwięki, których już nie ma, lecz coś, co w mojej pamięci utkwiło.

W tobie, umyśle mój, mierzę czas. Nie próbuj mi przeszkadzać, nie próbuj sobie samemu przeszkadzać zamętem wrażeń, jakie odbierasz. W tobie - powtarzam - mierzę czas. Wrażenie, jakie mijające rzeczy na tobie wywierają, pozostaje w tobie, gdy one przeminęły. To wrażenie, jako obecne, mierzę, a nie owe rzeczy, dzięki których przeminięciu ono powstało. To wrażenie mierzę, kiedy mierzę czas. Albo więc to właśnie jest czasem, albo wcale nie mierzę czasu..."
autor: Augustyn z Hippony ("Wyznania" księga XI)
oprawa gadana: C.S. Lewis ("Czas i to co leży poza nim")
https://youtu.be/1M1WjmRkBvo