Smutek tak bardzo przytłaczający
Samotność i pustka tak bardzo raniące
Całe życie podążając drogą bez przewodnika ścieżki odnaleźć nie potrafię
Proszę pomóż mi zaufać i uwierzyć,
że to wszystko ma sens,
że cierpienie ma sens,
że smutek i samotność przyniesie ukojenie,
a łza ta jedna, jedyna spływająca po policzku
zagoi wszystkie rany..