Jeśli tylko możemy zastąpić je innym, zawsze możemy je uwolnić :)

Po dłuższej analizie stwierdzam że trzymanie się swojego zdania jest zniewalające... I w tym wymiarze przyznaję myśli sprajtki że jest prawdziwe 👊 I lepiej dla takiego zdania żeby pozostało myślą... jak najszybciej ulotną 🤔

Wystarczy napisać wiersz. Interpretacji może być wiele, gdyż ludzie mają różne doświadczenia co przekłada się na "wyraz"😁
Słowo pisane i wypowiadane -"dwa światy". Ważny jest np.błysk w oku, uśmiech lub grymas...To wszystko pośrednio zmienia sens i odbiór. Mimo, że w głębi duszy chcesz przekazać "coś miłego" może być to źle zrozumiane. Czasami nie brakuje słów, tylko czasu, aby wyklarować każde słowo 😁

W naszych myślach, słowo jest już zinterpretowane, ma swoją wymowę, miejsce, brzmienie, napompowane jest emocjami duszy. Wypuszczone w świat podlega cudzym osądom ich formą doświadczania słowa i ocenie...

Wszystko zależy od tego zdania. Jeśli jest w nim zawarta prawda, to nie ma nic bardziej uwalniającego, a w związku z tym niedobrze byłoby je trzymać pod korcem myśli.
Wszystko wyrwaca się do góry nogami, i jest formą zniewolenia, jeśli sama wolność (słowa) przedkłada się nad prawdę. I w zasadzie, nikogo takie zdanie nie jest w stanie samo z siebie zniewolić, a dowodzi co najwyżej zniewolenia jego autora.
I teraz można się zastanowić, po co tak naprawdę mówimy i piszemy (do siebie) te wszystkie zdania. By przekazać coś prawdziwego, i uwolnić ludzkość od niepotrzebnych słów własnych? Czy może z całkiem innego powodu 😉

A Ja mam zdanie, że każde zdanie w myśli, komuś na myśl wiersz przyśni

Też mam takie zdanie. :))