odfruwają czarne motyle
ze śnieżnobiałych płatków twoich skroni
poranek rozpiął już skrzydła
znajomych dłoni szelestem
nie musisz oczu otwierać
gdy świt uchyli zasłony
wsłuchaj się w znajomy dźwięk kroków
już wiesz jak blisko wciąż jestem

Piękne:)

Pozdrawiam miluśko:)

Polecam się :P

Dzięki wielkie za wpisy i pozdrawiam :)

Bardzo dobra myśl...
Tak sobie myślę, że niektórzy tak kurczowo trzymają się tych skrzydeł...a niektórzy od tak - a zrób sobie wolne, mam lepsze plany na przyszłość...
I tutaj natrafiłem na inspirację :D Dzięki x 2

Pozdrawiam serdecznie :)

Jak Ty pięknie piszesz.... ;)